Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2001, Síða 242
158
kap. 8i hætti vm beitina- Siðan reið St(einaR) i brott ok heim til Brecku. ok litlu
siðaá reið St(einaR) vpp i Stafa hollt. þar bio þa Einaá. hann var goðorðz
maðr- St(einaá) bað hann liðs. ok bauð honum fe til. Einaá s(eger). þik
mun litlu skipta vm mina liðsemd. nema fleiri virðinga menn veíti at
þessu mali. Epter þat reið St(einaR) vpp i Reykiar dal a fund Tungu
Oddz. ok bað hann liðs. ok bauð honum fe til. Oddr tok við fenu ok hét
liðueizlu sinni at hann skylldi efla Steinar at koma framm logum við
Þorst(ein). St(einaá) reið siðan heim. en vm varit foro þeir Oddr ok
EinaR með Steinari stefnu faur ok hofðu fiolmenni mikit. Stefndi
SteinaR Þorsteini vm þræladrap. ok let varða fiorba/gs garð vm huart
vigit. þuiat þat voro log þar er þrælar voro drepner firer manni. enda
væri eigi færð þræls giolldin firer hina þriðíu sol. en iafnt skylldu
mætaz .íj. fiorbaugs saker ok eín skoggangs sok. Þorst(einn) stefndi
engum sokum i mót ok litlu siðaá sende Þorst(einn) menn suðr a Nes.
komu þeir til Mosfellz til Grims ok sogðu þar þessi tidendi. Egill let
ser fatt vm finnaz. ok spurði þo at i hlioðe vandliga vm skipti þeira
Þorst(eins) ok Steinars. ok sua at þeim monnum er Steinar hofðu styrkt
til þessa mals. Siðan foro sendimenn heim ok let Þorst(einn) vel ifer
þeira ferd. Þorst(einn) Egil(s) s(on) fiolmenti miog til varþings ok kom
þar nott fyá en aðrer menn. ok tiolldudu buðer sinar ok þingmenn hans
458 Þorsteim fiolmenti miog til vorþingz, og kom þar nótt fýrr enn adrer menn, og
s. 149 tialldadi hann bvd sýna, og so þingmenn hans er þar áttu bvder. Enn er þeir
hofdu vmbvist þa liet Þorsteim fara til þingmenn syna, og giordu þar bvdar
veggi mykla. Liet þar nu tiallda bvd mykla meire enn adrar bvder þ^er er þar
voru. I búd þeirre voru aunguer menn. Steinar reyd til þingz med fiolmenne
myklu, þar Reid Tungu Oddur firer flocki, og var hann all fiolmennur, Einar vr
Stafa hollti hafdi og mykid fiolmenni, Tiolldudu þeir bvder synar, Var þing all
fiolment, fluttu menn þa framm mál syn. Þeir Þorst(eim) budu onguar sætter
firer sig, og sogdu so þeim monnum er vm sætter leytudu, ad hann ætladi ad
láta þad mál domz býda, Sagdi ad honum þotti þau mál lýtils verd, er Steinar
fór med vm dráp þrælanna, enn taldi bædi Steinar og þræla hans hafa giort
nógar sakir til þess, er hann hafdi ad giort. Enn Steinar liet mykiliga ýfer
málum sýnum, þotti honum sakir synar logsamligar enn lidz afli nógur ad koma
s. 150 logum framm. Var hann af þui | omiúkur og framm giarn vm mála ferli sýn,
þotti vera mál *sýn deýlu vænlig, Þann dag geingu menn j þingbrecku, og
toludu málum sýnum. Enn epter vm kuelldid skýlldi domar vtfara vm nottina
til soknar. Var Þorst(eim) þar med flock sinn, hann ried mest firer þing skipun,
1 Þorsteim] skr. med st0rre bogst. ved begyndelsen af nyt afsnit i hskr. 15 sýn] skr.
sinnar (!). 20 Menn] skr. med st0rre bogst. ved begyndelsen afnyt afsnit.
45
48
51
54
57
60
63
3
6
9
12
15