Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2001, Síða 245

159
102
105
108
9
12
15
18
42
45
48
161
huaromtueGÍa ockrom myndi þat oliklict þyckia at við myNdim saikom 162 d
sgkiaz eða stilla eigi sua sono ocra at þe/r fari eigi með fiflsco slikri
sem ec heyri at her horfiz til. Syniz mer þat rað meðan vit erom a lifi oc
sua n?r staddir deilo þema. at vit takim mal þesi UNdir ocr. Semim
siðan oc setim niðr. En latim eigi þa Tungo Odd tða Einar etia saman
Þorst(einn) s(on) þinn sparari til vsæmdar ok velldr þui su en forna m
astuinatta er með okkr hefer verit Egill. siðan er við fæddumz her vpp kaP. si
samtyniss. bratt mun þat s(eger) Egill. liost verða huart þu mælir þetta
af alvoru e(ða) af hegoma þott ek ætla þat siðr vera munu. Man e[k] þa
daga at huarumtuegg[i]a okrum mundi þikia vlikligt at við mundim
sokum sækiaz eða stil[la] eigi sonu ockra at þeir fari eigi með fiflsku
slikri sem e[k] heyri at her horfiz til. Syniz mer þat rað meðan við
erum a lifi. ok sva næá stadder deilu þeira. at við takim mal þetta vnder
okkr ok setim niðr en latim eigi þa Tvngv Odd ok Einar etia saman
ad vid mundumm sækiast saksöknum edur stilla ecke so sonu ockar ad þeir Eyf3
fære ei med fyflsku þessa er nii horfist a, Sinist mier þad rad medann vid erum
á lýfe og so nær stadder deilu þeirra ad vid tókum þesse mál under ockur, og
semiumm, og sættum þá, enn látumm ei þá Tungu Odd og Einar etia saman
sonum ockar sem kapalhestum, og látumm þá annad hafa hiedann af til
fievaxtar sier enn auka æsl|umm á þá, Þá stöd Onundur upp og mæ(llte), Riett 121 r
s(eiger) þii Eig(ill), þad er ockur ofallid ad vera á þvi þýngi er s(yner) ockar
deila, skal ockur alldri þad henda ad vera þeir vanskoriingar ad sætta þá ei, Nii
vil eg Steinar ad þii selier mier óll mál i hendur, Ei veit eg þad s(eiger)
St(einar) hvort eg vil kasta nidur málum mýnum ad so biinu, þvi eg hef ádur
leitad mier lidsemdar vid stormenne, Vil eg nii ad einu málunum liika, so þad
16 mier] efter mal 1421; efter hendur 2963. 20 þier2] sál. 1421, 2963; -f 1408.
logd morg ord vid Steinar, og bedid hann sættast vid Þorst(ein), þuiat mier hefur 458
verid j huorn stad Þorst(eim) sparari enn Steinar til meins edur sujvirdingar, og
velldur þui su hin mykla vinatta og forn fielag skapur er med ockur Eg(ill) hefur
leingi verid, sydann er vier fæddunst hier vpp samtýmis. Brátt má þad reynast
sagdi Eg(ill) huort þú Aunundur mæler þetta af nockurum alhuga, edur sumt af
hiegóma, þott eg ætla þad sydur vera muni- Man eg þa daga ad huorugum ockar
mundi þad ólýkligt þykia, ad vid mundum sokum sækiast, edur stilla eý so sonu
ockra, ad þeir fari ey med fiflsku slykri sem eg heýri ad hier horfist til. Synist
mier þad Rád medan vid erum á lýfi, og so vid stadder deýlu þeirra, ad vid
tokum mál þessi vnder ockur, semium sydan og setium nidur. Enn látum ey Tungu
Odd edur Einar etia samann sónum ockar sem kapal hestum, Látum þa hafa