Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2001, Blaðsíða 253

222
225
228
27
30
33
69
72
75
108
111
114
169
heraði fyr suNan Lang á. oc vera a braitto fra Ana brecko. aðr liðnir se 162 »
fardagar þessir. En fal[l]a u heilagr fyrir Þorsteini oc aillom þeim
MonnoM er honom uilia [l]iþ ueita þegar eptir fardaga ef þu uill eigi a
bravt [f]ara eða nockorN hlut eigi hallda þaN er ec hefi a lagt við þic.
En er Egill settiz niðr. þa nefndi Þorsteinn vatta at geyrð hans. Þa
mql\t'i AJnundr sioni- Þat mun uera Egill mal manna at geyrð sia er þu
hefz'r upp sagða se helldr skaick oc os helldr o hagfelld- Nu er þat ira
mer at segia at ec hefi allan mic við lagt | at skÍRa ueNdrgðom þe/Ra. En n
heðan i fra scal ec ecki af spara þat er ec ma geyra til u þurptar
Þorsteini. Hitt mun ec $tla sagþi Egill at hluti yckaR feðga myni xxera
monnum er Þorstein(i) vilia lið veita. þegar epter fardaga ef þv vill eigi m
brott fara eda nockurn lut eigi hallda þann er ek hefi a lagt við þik. En kaP.82
er Egill settiz niðr þa nefndi Þorst(einn) vátta at giorð hans. þa mællti
Onundr sioni. þat mun mal manna Egill. at giorð sia er þu hefer gort.
ok vpp sagt se helldr skock. Nu er þat fra mer at segía at ek hefi allan
mik við lagt at skirra vandræðum þeira. en heðan af skal ek ecki af
spara. þat er ek ma gera til vþurftar Þorsteini. hitt mun ek ætla s(agði)
Egill. at hlutr yckait feðga mun æ þui verri er deillder J varar standa 98 ra
munu nii hafa af skapnadar virding. Þorgeir sisturson Eig(ils) var a þínginu og Eyf3
hafde miog geingid ad málum med Þorsteine- Hann bad Eig(il) og Þorst(ein)
ad fa sier land, Eig(ill) sette hann nidur ad Ánabr(ecku) enn Steinar færde bii
sitt iit yfer Langá, Eig(ill) reid heim med flock sinn, Skilldust þeir fedgar med
kiærleikum. Madur j var sá med Þorst(eine) er kalladur var Ire. hvorium manne 122 v
föthvatare og manna skignastur- Hann var utlendur og leisingi Þorst(eins) enn
þö hafde hann fiárgiætur og mest þad ad safna gielld fie upp á vorid enn ofann (forts. s. ni)
61-62 Þa - siöne] sál. -& og M; -r Eyf3. 66 eigum] eygunst 2963. 67 eg] sál.
1421, 2963;-t 1408. 75 þö] þá 1421. -giætur] -giætslur 1421.
hafa eý fie firer, Þad skal og fylgia, ad þú skallt huorki hafa bvstad nie 458
vistarferli hier j hieradi firer sunnann Langá, og vera j burt fra Anabrecku adur
lidner sie fardagar þessir, enn falla oheilagur firer Þorst(eini) og ollum þeim
monnum er honum vilia lid veýta ef þu villt eý j burt fara, edur nockum hlut
þann ei hallda er eg hefi álagt vid þig. Enn er Eg(ill) settist nidur þa nefndi
Þorst(eim) sier votta, ad giord hans. Þa mællti Aunundur, Þad mun vera Eg(ill)
mál manna, ad giord þessi er þu hefur vpp sagda, sie helldur skauck, og oss helldur
óhagfelld. Nu er þad fra mier ad seigia, ad eg hefi allann mig lagt vid þad ad
skýra vandrædum þeirra, enn hiedan af skal eg ecki af spara þad er eg ma giora
til ofþurftar Þorst(eini). Hitt mun eg ætla seigir Eg(ill) ad hlutur ydar fedga