Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2001, Side 258

174
m sem leið la til Aurriðaár- en firer vtan ana var Steinaá a verki ok
kap. 84 Aunundr ok huskarlar þeira. ok er þeir kendu Þorst(ein) þa hliopu þeir
til vapna sinna ok siðan epter þeim Þorsteini- ok er Þorst(einn) sa epter
faur Steinars þa riðu þeir vt af Langa hollti. þar er holl einn haá ok
vuiðr. þar stiga þeir Þorst(einn) af hestunum ok sækia vpp a holinn.
Þorst(einn) mællti at sueinninn Grimr skylldi fara i skogínn ok verða
eigi við staddr fundinn. ok þegar er þeir St(einaá) koma at holnum. þa
sækia þeir at þeim Þorsteini. ok varð þar bardagi. þeir St(einaá) voro .vi.
saman vaxner menn. en enn .víj.di son St(einars) .x. vetra gamall. þenna
fund sá þeir menn er voro a eingiteigum af oðrum bæium ok runnu til
at skilia þa. ok er þeir voro skildir. þa voro latner huskarlar Þorst(eins)
baðer. fallinn var ok einn huskarl St(einars) en sarer sumer. Ok er þeir
voro skilder leitar Þorst(einn) at huar Grimr var. ok finna þeir hann.
var Grimr þa sárr miog. ok son St(einars) la þar hia honum dauðr. ok er
Þorst(einn) hliop a hest sinn. þa kallaði St(einaú) a hann ok mællti.
Rennr þu nu Þorst(einn) huiti s(eger) hann. Þorst(einn) s(eger). lengra
Eyf3 Med St(einare) var son hans x vetra gamall. Fund þeirra sau menn sem voru a
eingia teigum fra ódrum bæum og runnu til ad skilia þá. Enn er þeir voru
skillder, voru fallner huskarlar Þorst(eins) báder, Fallenn var og eim hiiskarl
St(einars) enn sárer voru og nockrer menn, Enn er þeir voru skillder þá leitade
Þorst(eirn) hvar Grimur var og finna hann, Var Gr(imur) sár miog enn son
St(einars) lá þar hiá daudur, Enn er þeir hlupu á hesta syna, þá kallade St(einar)
á Þorstein, Rennur þii nii Þorst(eirn) hvyti, Þorsteirn seiger- Leingra skalltu
renna St(einar) ádur vika sie lidenn, Sydan ridu þeir Þorst(eim) ut yfer myrina
124 r og hofdu med sier sveinenn Gri'm, | Enn er þeir komu ut i hollt þad er þar
verdur firer andadist sveirnenn Gr(imur) og gröfu þeir hann þar i holltinu,
Heiter þad Grimshollt sydan, enn þar heiter Orustu höll er þeir bordust.
Þorsteirn reid umm kvólldid á Alftanes sem <hann> hafde ætlad og sat þar iij
nætur, enn sydan biöst hann til heim ferdar, Menn budust til ad filgia honum
heim, enn þad villde hann ecke og ridu þeir vij samann, Enn þann dag er
458 Enn þad heiter Orustu hollt er þeir bordust. Þorst(eirn) Reyd vm kuolldid vt á
s. 157-158 Alpta nes sem hann hafdi ætlad og sat þar ad bodi nqstur iij. enn sydann | biost
hann til heimferdar. Menn budust til ad fylgia honum heim, enn hann villdi
ecki þad, og rýda nú ij. saman, Enn dag þann er Steinar vissi von á ad
Þorst(eirn) mundi heim Rýda, þa rydur Steinar vt med siá, þar til hann kom á
mel nockurn, þa settist hann vppa melinn, Hann hafdi suerd þad er SkRýmer
hiet, allra vopna mest og beittast, hann stód þar á melnum med suerd brugdid,
og horfdi á einn veg þar er hann sá Reyd Þorst(eins) er hann reyd vtann vm
sandinn.
12
15
18
21
24
123
126
129
132
123
126
129