Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2001, Síða 259
175
skalltu renna aðr vika se liðin. Siðan riðu þeir Þorst(einn) vt ifer m
27 myrina. ok hofðu með ser sueininn Grim- ok er þeir komu vt i hollt þat kap. 84
er þar verðr. þa andaz sueinninn ok grofu þeir hann þar i holltið. ok er
þat kallat Grims hollt en þar heiter Orrosto huall sem þeir borðuz.
30 Þorst(einn) reið a Alftanes vm kuelldit sem hann hafði ætlat ok sat þar
at | boði .ííj. nætr. en siðan bioz hann til heimferðar- menn buðuz til at 98 va
fara með honum en hann villdi eigi- riðu þeir .íj. saman. Ok þann sama
33 dag er St(einak) vissi ván at Þorst(einn) mundi heim riða. þa reið St(einak)
vt með sío. ok er hann kom a mela þa er verða firer neðan Lamba staði.
þa settiz hann þar a melinn- hann hafði suerð þat er Skrymir hét allra
36 vapna bezt- hann stoð þar a melnum með suerðit brugðit ok horfði þa a
einn veg þuiat hann sa þa reið Þorst(eins) vtan vm sandinn- Lambi bio
|| 84 33 mundi heim] skr. heim mundi med omflytningstegn.
135 St(einar) visse von ad Þorst(eim) munde heim ryda, ri'dur St(einar) ut med sæ. Eyf3
Enn er hann kom a mela þa sem verda firer nedan Lambastadi, þá settist hann
þar a melenn, Hann hafde sverd þad er Skrymner hiet allra vopna mest og hid
138 beittasta, Hann stöd þar a melnum med sverdid brugdid og horfde þar a eirn
veg, þvi hann sá reid Þorst(eins) utan umm sandinn. Lambi á Lambastódum sá
hvad St(einar) hafdist ad, Hann gieck heiman ofan á backann, Enn er hann
141 kom ad St(einari) greip hann aftan umm hann og under hendur honum,
St(einar) snaradist vid og villde slyta hann af sier, enn Lambi hiellt fast og fara
þeir výda og upp af melnum á sliettuna, enn þá rýda þeir Þorst(eirn) nedra
144 umm gótuna, og fram umm til siöarens, St(einar) hafde ridid stödheste sýnum
og hafde bundid enn hesturinn vard laus og hliöp jnn med siö, Þad sáu þeir
Þorst(eirn) og undrudust, þvi þeir hófdu ecke ordid varer vid for St(einars)- Þá
132 hann] sál. 1421, 2963; 4- 1408. 135 sæ] sio 1421. 158 þinn] sál. 1421, 2963;
Lambi bonde bió á Lamba staudum. Hann sá huad Steinar hafdist ad, Hann 458
132 gieck ofan á mel backan. Enn er hann kom ofann ad Steinare, þa greip hann
haundum vnder herdar honum. Steinar snaradist vid og villdi slýta hann af sier.
Hann villdi hann eý lausann láta og hiellt fast, og forust þeir výda og vpp af
135 melnum. Enn þa Ryda þeir Þorst(eirn) hid nedra vm gotuna. SteinaR hafdi ridid
stodhesti synum, og hafdi bundid, enn hesturinn vard laus, og hliop epter þeim
Þorst(eini). Þeir Þorst(eirn) vndrudust þuiad þeir vrdu ecki varer vid Steinar,
131 Lambi - staudum] skr. med sUfirre bogst. (antydning af nyt afsnit). 137 vndrud-
ust] skr. vndrududt. Steinar] herefter skifter blækket farve og der fortsættes med M-
tekst.jf. JH 1956, s. 127.