Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.2001, Qupperneq 277

60
63
66
69
72
75
78
81
84
87
90
193
þaa harda ath gaungo suo (...) lid OXafs koHg(s> ok war þa allrru&ít 162-n
mannfall. Fell þar Olafur konguR ok flest allt líd hans þuiat þe/r er aa
flottan komuzt woru allír drepn/r þe/r er nad vard. feck Adalsteinn
kongur fagran sigur. Ept/r þetta sneri kongnr fra orrosto þegar sigur
var wninn ok reíd apptnr til borgarínnar ok tok þar nattstad. Enn Eígíll
ok sueitungar hnns Raku flottnnn ok fylgdu þeim leingí. en er honn
hafdi hent þa menn alla er hann uílldi þa snere hann a[p]tnr med menn
sína. hann for þangat er orrostan hafdi verit. hitt/r honn þar lik Þorolfs
bro(dur) síns ok þottí at honnm m/Mll skade. hann tok upp likit ok
þuo- bio vm sidan ept/r sidueníu. giordu þeir þar grauf ok laugdu
Þorolf j hana med vopnum sínum aulluw ok hei'klædum. sídan spentí
(Egill) gullhríng a huora haund honnm | adnr hann skildízt vít ok iv
hlodo ath gr/otí ok jusu sídan molldo sa hann. þa quad Eigill visu■
Gieck saa er ottadízt ecke.
jaRllmannz bane snarla.
þreklunndadur fell þunndar.
Þorolfur j gny storum.
jord græR enn væR verdum.
vínu næR ef mínum.
helnaud er saa hylia.
harm aa gíætann barma.
Ok enn quad hann-
Walkausto hlod ek uestan.
váng fyr/r merkís stanng/r.
ott ward ek þar ek sotta.
Adils blaam nadrí.
haade ungnr vít eíngla.
Olafur þrumu stala.
hellt ne hrafnar sullto.
hr/ngur ath wopna þíngí.
For Eigill þa med menn sína a fund Adalste/ns. kongs- sat hann þa yf/r
dryckiu bordum. En er hann saa Eigil þaa bad hann Ryma beckínn œ
fyrir, jf. M kap. 54,61. kongs] skr. k ved linjeudgang. 60 flest] umiddelbart
foran findes et udstreget fell (jf. sætningens begyndelsesord). 67 brodur] skr. b
efterfulgt af interlinexrt o og en ubestemmelig hárstreg. 12 Gieck] v i marg. t.v.
81 Walkausto] v i marg. t.v. 92 settizt] skr. setlttízt ved iinjeskifte. 95 gneypr]