Skessuhorn - 15.06.2022, Blaðsíða 26

MIÐVIKUDAGUR 15. JÚNÍ 202226
Þinghamar er félagsheimili að
Varmalandi í Borgarfirði. Húsið
er stórt og var byggt sem stærsta
og veglegasta félagsheimili Vestur-
lands, samkvæmt grein sem birt-
ist í Morgunblaðinu þegar starf-
semi í húsinu hófst árið 1983.
Félagsheimilið var byggt af hrepp-
um Stafholtstungna, Norðurárdals,
Þverárhlíðar og Hvítársíðu á sínum
tíma en heyrir í dag undir sveitar-
félagið Borgarbyggð. Húsið er veg-
legt og má þar finna samkvæmis-
sal og eldhús, íþróttasal og sund-
laug. Það hentar vel undir ýms-
ar samkomur og hefur Grunnskóli
Borgarfjarðar á Varmalandi nýtt
aðstöðuna til sunds og íþrótta frá
upphafi. Umsjónarmaður hússins
er Guðmundur Finnsson, oftast
kallaður Gummi Finns, en húsið
hefur verið í umsjón hans allt frá
byggingu. Gummi mun nú í sum-
ar skila lyklunum eftir fjögurra ára-
tuga starf. Er nú auglýst eftir arf-
taka hans og þar er í stór fótspor
að feta. Guðmundur býr sjálfur á
Varmalandi og er þess vegna alltaf
tiltækur ef eitthvað bjátar á. Blaða-
maður bankaði upp á hjá Guð-
mundi í liðinni viku og reyndi að
veiða upp úr honum sögu hússins
og skemmtilegar frásagnir.
Bjó í félagsheimilinu
,,Það var þáverandi húsnefnd sem
bauð mér þetta starf. Ég held þetta
hafi ekki verið auglýst eða neitt
svoleiðis. Þetta voru allavega þeir
séra Brynjólfur prestur í Stafholti,
Þórður í Munaðarnesi og Skúli í
Norðtungu sem réðu mig. Þetta var
haustið 1983 í október.“ Húsnæðið
var ennþá í byggingu og töluvert
eftir af framkvæmdum. ,,Næstu
10-15 árin fóru í að klára húsnæð-
ið. Ég var náttúrulega fyrstur þarna
og það var voðalega lítið sem var
að ske fyrstu sumrin en þetta kom
svo smátt og smátt. Fyrstu árin
fóru mest í framkvæmdir og tiltekt.
Þetta var ekki alveg fullt starf fyrst
svo ég vann í grunnskólanum líka.
Þar var Ásgeir Rafnsson umsjónar-
maður en það var alltaf mikil sam-
vinna á milli okkar. Jón Þór Jónas-
son í Hjarðarholti var formaður
byggingarnefndar alla tíð og ótrú-
legt hvað hann lagði á sig að vinna
við þetta allt saman, hann var alltaf
að. Ég var alltaf mest í samskipt-
um við Jón alla tíð.“ Þegar Guð-
mundur tók við starfi umsjónar-
manns hússins bjó hann svo í íbúð
sem er inni í félagsheimilinu, fyr-
ir ofan eldhúsið, en þar bjó hann í
nokkur ár.
Búinn að vera hérna
síðan 1963
Húsið sem Guðmundur hefur búið
í síðastliðin 30 ár er í nokkurra
mínútna göngufjarlægð frá Þing-
hamri. ,,Stafholtstungnahreppur
byggir þetta íbúðarhús um 1991
en þarna á tímabili var svo rosalega
mikil húsnæðisekla á Varmalandi.
Ég leigi það af þeim og kaupi það
síðan um aldamótin.“ Guðmund-
ur er alinn upp á Hóli í Norðurár-
dal en fer í Barnaskólann á Varma-
landi svo hann hefur alla tíð ver-
ið á staðnum. ,,Það má segja að ég
sé búin að vera hérna síðan 1963,“
segir Gummi og hlær en bætir svo
við; ,,nei, það líða þarna 20 ár á
milli frá því ég fer úr barnaskól-
anum og tek svo við umsjón Þing-
hamars. Ég var samt búin að vinna
aðeins með Ásgeiri í grunnskólan-
um svo ég var alveg vel kunnugur.“
Þegar hann er spurður hvað hann
gerði þessi 20 ár frá barnaskólan-
um og fram að flutningi hans að
Varmalandi kemur í ljós að hann
hefur víða komið við. ,,Ég fór 16
ára að bænum Hesti og vann þar
við bústörf í fimm ár. Tók líka að
mér rúning í frítímum. En ég var
nú sennilega lengst af hjá Sigurgeiri
Ingimarssyni, trésmið í Borgarnesi.
Svo var ég tvö eða þrjú ár að vinna
við viðhald og allt mögulegt í Mun-
aðarnesi.“
Sundlaugin lengi
aðalaðdráttaraflið
Staðurinn hefur löngum ver-
ið þekktur fyrir hverinn en sund-
laug hefur verið á staðnum síðan
löngu áður en félagsheimilið var
byggt. ,,Þetta byrjaði mikið til með
íþróttahópum og þá var mest um
sundhópa. Þeir gistu bara á dýnum
úti í félagsheimili og elduðu sjálfir.
Það gekk allt ágætlega. Það er mjög
vinsælt að þurfa ekki að fara út úr
húsinu til að komast frá eldhúsinu
og gististaðnum í sundlaugina. Ég
byrjaði á því að hafa umsjón með
sundlauginni og átti að sjá um að
hitastigið í henni væri sæmilegt
og eitthvað í sambandi við klór og
annað. En ég var ekki neitt í bað-
vörslu, viðkomandi íþróttakennari
sá um það allt. Ungmennafélag-
ið leigði sundlaugina svo á sumrin
og þá var hún opin almenningi. Í
dag er fólk sem vinnur þarna í bað-
vörslu á sumrin og ég kem ekkert
nálægt sundlauginni. Hún er á veg-
um grunnskólans á veturna og svo
kemur sumarstarfsfólk.“
Starfsemin hófst með
pompi og prakt
Fyrsta stóra samkoman var með
þeim stærri sem verið hafa í hús-
inu. ,,Það hefur ekki mikið ver-
ið um opinber böll. Það var eigin-
lega sett sú regla að það yrði ekki
þarna alveg í byrjun. Ég man eft-
ir fyrstu samkomunni í húsinu
en það var Landsmót harmon-
ikkuleikara sumarið 1984 og það
var alveg rosalegur fjöldi fólks sem
kom þá. Ég veit ekki hvað þetta
hefur verið mikið en þarna komu
saman um 400-500 manns. Ég
fékk þó nokkuð af fólki með mér
til að aðstoða mig en þetta voru
tvö kvöld. Það var svolítið sérstakt
að degi fyrir samkomuna týndist
flugvél svo ég fór með björg-
unarsveitinni að leita alla nóttina
uppi á Arnarvatnsheiði. Ég kom
svo heim þarna klukkan 6-7 um
morguninn. Þá hafði Ragnheiður í
Hjarðarholti fundið á sér að ég átti
eftir að skúra blómasalinn og hún
gerði það þarna um kvöldið og ég
botna ekkert í því hvernig hún vissi
það. Allt var hreint og fínt þegar
ég mætti svo ég gat sofið aðeins
áður en fjörið byrjaði um hádegi.
Ég minnist Ragnheiðar alltaf með
hlýhug eftir þetta en hún var að
vinna í sundlauginni þegar þetta
var.“
Ættarmót, busaferðir og
kóraskemmtanir
Í dag er Þinghamar vinsæll staður
fyrir ættarmót en húsið er stórt og
veglegt sem og tjaldsvæðið. ,,Það eru
ennþá allskyns samkomur. Ættar-
mót, þorrablót, afmæli, brúðkaup,
leiksýningar, dansæfingar og björg-
unarsveitaæfingar svona sem dæmi.
Núna eru ættarmótin svolítið tekin
yfir en það eru ættarmót allar helgar
í sumar út júlí og það gengur mjög
vel en maður þarf eiginlega að vera á
svæðinu. Það er oft eitthvað smott-
erí sem kemur upp á. Svo komu
þarna nokkur ár í röð busaferðir frá
MH. Það voru um 8-9 rútur sem
komu hingað og þá var ég svolítið
hræddur um að allt færi til fjand-
ans. Svo skrítið, fyrst þegar þetta
kom voru einn eða tveir sem voru
ekki að haga sér en þeir voru þá bara
sendir heim alveg um leið. Þannig
að þetta gekk alveg svakalega vel.
Það náttúrulega svaf ekki nokkur
maður því þetta var svo margt fólk.
Þetta féll svo bara niður núna með
Covid. Háskólakórinn er svo búinn
að koma hingað á hverju ári, bæði
á sumrin og á veturna, og æfa. Þau
syngja ekki mikið í sumarferðun-
um en þetta er meiri skemmtiferð.
Kór Menntaskólans í Hamrahlíð
hefur líka komið nokkrum sinnum.
Svo hafa verið mjög stórar samkom-
ur þegar Karlakórinn Söngbræður
býður upp á hrossakjöt og svið, þá
er alveg pakkfullt.
Engin alvarleg slys
Gummi segist ekki muna eft-
ir neinum slysum, óhöppum eða
að einhver fögnuður hafi farið úr
böndunum. ,,Það hefur aldrei verið
vesen eða leiðindi, ég er þá a.m.k.
búinn að gleyma því. En það hef-
ur aldrei orðið neitt alvarlegt slys.
Steini í Kvíum fótbrotnaði tvisvar
hérna held ég en það er kannski ekki
hægt að segja það fréttnæmt,“ seg-
ir hann hlæjandi. ,,Í sundlauginni
hefur ekki heldur verið neitt alvar-
legt. Nema kannski þegar það rann
alltaf svo heitt inn í hana, alveg 80
gráður held ég. Það var auðvit-
að ekkert gert í því fyrr en einhver
brenndi sig. Sem betur fer brenndi
viðkomandi sig ekki illa en hann
varð vitlaus og kærði út og suður.
Þá var sundlauginni auðvitað bara
lokað og settur í hana búnaður svo
ekki myndi renna heitar í hana en
38 gráðu heitt vatn. Ég er nú alveg
hissa hvað þetta var lengi svona, ef
maður fór með hendina fyrir varð
maður alveg helrauður. En þeir
sem voru í skólanum þekktu þetta
og kipptu sér ekki upp við það, það
var ekki fyrr en það kom einhver að
sumri sem þekkti ekki til.“ Gummi
segir eina galla Þinghamars vera að
í húsið vanti hjólastólaaðgengi en
Gummi Finns kveður Þinghamar eftir 40 ára starf
Hefur sinnt starfi húsvarðar frá upphafi starfsemi í húsinu
Guðmundur Finnsson fyrir framan Þinghamar.
Sjoppusala á Árshátíð Grunnskólans á Varmalandi 1993. Ljósm. frá Safnahúsi Borgarfjarðar.
Þessum birkitrjám plantaði Vigdís Finnbogadóttir við Þinghamar.