Borgfirðingabók - 01.12.2012, Blaðsíða 62
62 Borgfirðingabók 2012
kærir vinir okkar, meðan bæði lifðu, áttum tíðar heimsóknir, við til
þeirra og þau til okkar, oft með marga af vinum sínum og skyld-
mennum með sér.
Það er ekkert með það. Við ákveðum að staðfesta ráð okkar, sem
gerðist í Reykjavík 1923, heima hjá Bjarna Jónssyni sem þá var dóm-
kirkjuprestur. Það hefur einhver hulin hönd vísað mér veginn að fá
konu sem var hagsýn, vinnusöm og sparsöm að miðla litlum tekjum.
Jeg var enginn fjáraflamaður til að skaffa kröfufrekri eiginkonu, síður
en svo. en hvort jeg hef endurgoldið henni eins og hún átti skilið er
guðs að meta en ekki mín.
Það var orgel í Sveinatungu þegar jeg var þar. eyjólfur lærði ungur
á orgel og spilaði við messur í Hvammi. Við dyseyjar-systkin vorum
öll sönghneigð og höfðum gaman af söng. erfðum það frá föður
okkar. Guðjón Bachmann mundi eftir að hafa heyrt hann syngja og
byrja í kirkju þá var ekki hljóðfæri til að gefa réttan tón, sem mátti
hvorki vera of hár eða lágur. Jeg fór að rýna í nótur án tilsagnar og
klóraði mig fram úr að þekkja nóturnar á nótnastrengnum, en þær
sem stigu upp fyrir eða niður fyrir gat jeg ekki lært. Jeg fékk mér
orgel á Reykjavíkurárum mínum og komu stundum bæði spilarar og
söngmenn heim til mín og var þá tekið lagið. Þorbjörn söng og hafði
gaman af. Hann fékk sér snemma orgel eftir að hann fór að búa, en
þekkti ekki nótur, en Guðný kona hans lék á orgelið fyrir söng. Það
var alla hans tíð á Hraunsnefi mikill gestagangur, pósturinn stoppaði
þar í báðum leiðum og oft ferðafólk með honum og margir fleiri. Oft
var tekið lagið og dætur hans allar söngelskar. Stefanía var góður
spilari og spilaði lengi í Borgarneskirkju, þegar hún var þar.
Jeg stundaði mikið rjúpnaveiði. Það gerði Halldór bróðir minn
líka alla sína tíð á Brekku. Hann var afburðaveiðimaður, hörku
göngumaður, hafði geysiyfirferð og skarpa sjón. Jeg hafði nokkuð
mikla yfirferð en sá ekki eins vel og hann og rak þær oft upp fyrir
það. Þá var bannað sunnudagadráp og stunduðu menn það ekki.
eitt haustið var mikið af rjúpu sem oftar. einn sunnudagsmorgun er
hvasst, austanstormur, bjart veður einnar til tveggja gráðu frost. Jeg
ákveð að fara með byssu og treysta á að ekki heyrist skotin. Jeg fer í
Fellaklaufirnar sem voru rjúpnasælar og Fannárdal. Þennan dag felli
jeg 62 rjúpur. Skil þær eftir hjá Grjótá. Sumir höfðu með sér stráka
til að tína saman. Þorsteinn Klemensson síðar á Hreimsstöðum og
Sigurrós kona hans voru hjá mér þetta ár. Á mánudag var besta veður.