Borgfirðingabók - 01.12.2012, Blaðsíða 154

154 Borgfirðingabók 2012
Við komum heim í Klones, þvoðum okkur og höfðum fataskifti,
síðan fengum við kvöldmat; te, mjólk og smurt brauð, þar á eftir
fórum við niður í Voga með rútubílnum sem við vorum með í dag
og til Voga-kirkju, hún er gömul timburkirkja, byggð fyrir 1270.
Þegar hringt var kom klerkur fyrir altarið, fór að vinstra kanti þess
og kraup þar, þá söng kórinn sálm, að því loknu sagði prestur að
við skyldum öll biðja, kraup og bað nú upphátt. Að messulokum
var skírt barn, stúlka sem nefnd var Lív. Prestur var ansi líflegur í
stólnum. Ég hefi aldrei séð þvílíka áherslu lagða á orðin, þó er ég
ekki viss um að ræðan hafi verið eins góð og halda hefði mátt, mað-
urinn var auðsjáanlega mikill leikari, minnti mig á stjórnmálamann í
hitaumræðu rétt fyrir kosningar á Íslandi. eftir messuna gengum við
um kirkjugarðinn og skoðuðum legsteina. Sandbu var með og var
mjög skemmtilegur og viljugur að segja okkur frá. Það helsta sem
hann sagði okkur er skrifað á síðunni hér á undan. Síðan gengum við
á Villa Hótel og ætluðum að fá okkur pilsner en þá var kristileg sam-
koma uppi á lofti og ekki selt öl, svo við fórum út og bak við húsið,
niður í kjallara og settumst þar við borð og fengum pilsner og brus,
en hótelinu er lokað kl. 10 á sunnudögum. Þetta urðu ekki nein ósköp
og eftir þetta gengum við karlarnir heim, en Sigurður og konurnar
fengu drossíu. Nú er fólkið farið að hugsa um skemmtun sem á að
halda á mánudagskvöld.
17. ágúst: Í dag vaknað á sama tíma og venjulega var gert, þegar
gróðursett hefur verið. Nú áttum við að planta í Raastaet. Fólkið sem
heldur til í Kvennaskólanum kvartar um kulda á nóttunni, en við sem
búum í Höll sumarlandsins þurfum ekki annað en skrúfa frá takka
og hita upp, en í kvennaskólanum er vatnsmiðstöð og fólk þar getur
enga björg sér veitt, þar af leiðandi er kvenfólkið gnístandi tönnum
og kveinandi úr kulda. Hér hefur venjulega verið hafður sá háttur á
að við höfum smurt okkur brauðsneiðar og haft með okkur, síðan
hefur verið kynt bál úti í skógi og kaffi hitað í stórum katli. Það er
kallað ketilkaffi og smakkast ljómandi vel. Það er einhver róman-
tík yfir þessari kaffidrykkju úti í náttúrunni. Í þessari sveit gerist að
miklu leyti saga Sigrid Undset af Kristínu Lavransdóttur, Sundbu er
ættarsetrið. Hér höfum við plantað 8150 plöntum en hinn flokkurinn
gróðursetti hér 7650. Í Rissa plöntuðum við 10500 plöntum. Nú er
sterkju sólskin og gott veður, nú fyrst hefi eg fengið blöðrur í lófana,