Veiðimaðurinn - 01.12.1995, Qupperneq 42

BJARNIJULIUSSON
TIL ATHUGUNAR FYRIR
STANGAVEIDIFÉLÖG
Á 45. aðalfundi Landssambands veiðifé-
laga í nóvember var undirrituðum falið að
fjalla um starfsemi Stangaveiðifélags
Reykjavíkur á starfsárinu sem er að líða. í
framhaldinu vöknuðu ýmsar spurningar
um starfsemi stangaveiðifélaga almennt.
Flestir eru sammála um það að íslenski
veiðimarkaðurinn hafi gengið í gegnum
verulegar breytingar á undanförnum ár-
um. Eftirspurn eftir veiðileyfum hefur
minnkað, hugsanlega sökum þess að veið-
in er einfaldlega orðin allt of dýr í hugum
margra. Sumir telja að það vanti heila
kynslóð inn í veiðina, kynslóð sem spilar
frekar golf yfir sumarmánuðina í stað þess
að stunda lax- eða silungsveiði. Stanga-
veiðifélögin hafa ekki farið varhluta af
þessari þróun og sum félaganna, sem stóðu
með ágætum fyrir rúmum áratug síðan,
standa nú höllum fæti. Það er því nauðsyn-
legt að stangaveiðifélög endurskoði starf-
semi sína og hlutverk og reyni þannig að
bregðast við þeim breytingum sem orðið
hafa. Ég tel að þar eigi þau að fara í smiðju
vel rekinna fyrirtækja, hugleiða markaðs-
setningu, breyta og bæta ímynd sína og
stunda vöruþróun ! Nú erum við að fjalla
um veiði, kynni einhver að segja og meira
að segja þá göfugu íþrótt, stangaveiði.
Veiðin, þetta hjartans áhugamál okkar,
má aldrei verða harður „business“ svo að
notað sé slæmt orð. Einhverjir kynnu jafn-
vel að segja að félagastarfsemi megi alls
ekki tengja viðskiptum og viðskiptalífinu.
En við skulum ekki gleyma því að þótt
félagslegi þátturinn eigi alltaf að vera í
fyrirrúmi þá þrífst hann ekki nema fjár-
hagslegi þátturinn sé í lagi hjá stangaveiði-
félögum. Þess vegna þarf að reka stanga-
veiðifélögin í takt við vel mótaða stefnu,
stefnu sem tekur breytingum í áranna rás
rétt eins og vel rekin fyrirtæki gera.
Fjögur P og þrjú F
Fyrir nærri áratug síðan þá nam ég
rekstrarhagfræði við háskóla í Bandaríkj-
unum. Mér er sérstaklega minnisstæður
einn prófessorinn sem kenndi okkur mark-
aðsfræði. Ein var sú kenning, sem honum
var ákaflega hugleikin, en það var kenning
sem hann kallaði P-in fjögur, eða „thefour
P’s“. Sú kenning gengur einfaldlega út að
það að til að rekstur fyrirtækis sé traustur
þurfi péin fjögur að vera í lagi. P-in standa
fyrir „Price“ (verð vörunnar sem fyrirtæk-
ið selur), „Place“ (sölustaðirnir), „Pro-
duct“ (varan sjálf) og „Promotion“ (mark-
aðssetning vörunnar). Allt eru þetta atriði
sem eiga við um rekstur og starfsemi
stangaveiðifélaga!
I anda gamla prófessorsins míns hef ég
sett saman kenningu sem ég nefni F-in
þrjú. Til að starfsemi stangaveiðifélaga
geti verið með blóma þurfa F-in þrjú að
vera í lagi. F-in eru að sjálfsögðu Fjármál-
in, Félagarnir og Fiskarnir. Fjármálin
þurfa að vera í lagi til að stangaveiðifélögin
hafi afl og getu til að útvega góð veiðisvæði
og byggja upp nauðsynlega félagsstarf-
42
VEIÐIMAÐURINN