Veiðimaðurinn - 01.12.1995, Qupperneq 62

AHUGIENGLENDINGA A
ÍSLENSKUM ÖNDUM
JÓN SIGURGEIRSSON FRÁ HELLUVADI í
MÝVATNSSVEIT SEGIR FRÁ
Það var hjá okkur á Helluvaði og eins á
Arnarvatni eitt sumar Englendingur sem
varð mikill vinur okkar, Haig Thomas,
hann fórst í stríðinu, blessuð veri minning
hans. Hann var hér með konu sinni, þetta
voru ágætishjón.
Thomas kom gagngert frá Englandi í
Mývatnssveit til að ala upp straumönd og
húsönd. En aldrei hafði tekist að halda lífi í
þessum andategundum til
frambúðar í Englandi.
Englendingar höfðu frá
því á dögum Páls gamla á
Halldórsstöðum í Laxár-
dal Þórarinssonar, manns
Lissyar hinnar skosku og
föður Williams og Þórs,
gert tilraunir með þetta.
Þeir fengu hann til að
senda sér egg á hverju ári
og síðar William. Alltaf
héldu þeir að þeir gætu
ungað út eggjum og komið
upp stofni. Þeir voru búnir að fá egg í eina
tvo mannsaldra.
Haig þessi Thomas hafði bækistöð sína
aðallega við Kötlu hjá Arnarvatni. Hann
hélt að hægt væri að taka unga og ala þá
upp, hugðist prófa sig áfram með það og
fara svo með þá stálpaða til Englands. En
þeir drápust bara allir áður en hann hélt
heim. Þeir vesluðust upp. Það var hörm-
ung að horfa upp á þetta.
Suma tók hann úr hreiðrum beint úr
eggjunum og líka bara af ánni. Hann var
62
afbragðssundmaður. Hann stakk sér
stundum ef hann sá unga úti á ánni og synti
hann uppi og greip hann og setti hann í
girðinguna sem hann hafði hjá Kötlu.
En þegar farið var að reyna að fóðra þá
vandaðist málið. Hann brytjaði maðk ofan
í þá en allt kom fyrir ekki, þeir þrifust ekki
því þeir vilja aðeins það sem þeir finna í
vatninu og lifa aðallega á mýflugnalirfum.
Við komum stundum að
honum þegar hann var að
tína maðkinn úr úldnum
hræjum inni í tjaldinu hjá
sér. Hann klíjaði ekkert
við því, hélt að það kæmi
fuglunum til góða.
Svo fóru þeir nú að
hverfa ungarnir úr Kötlu.
Hann vissi náttúrulega töl-
una á þeim. Þegar þeim
tók að fækka hélt hann að
hrafninn hefði tekið þá og
fór inn á Akureyri og
keypti sér byssu og hugðist skjóta hrafnana
en þá bentum við honum á að það væru
urriðarnir úr ánni sem tækju ungana. Hann
réði ekkert við urriðana.
Hann var með rándýran útbúnað fyrir
þetta andabras; útungunarvélar, eggja-
kassa og önnur tæki. Hann keypti hænsn
frá Akureyri til að láta þau liggja á en allt
kom fyrir ekki og hann fór slyppur.
Enn fyrr, áður en almennilegt vega-
samband komst á í Sveitinni, var þarna
annar Breti í sömu hugleiðingum, mig
Húsönd við gott atlœti í Mývatns-
sveit. Ljósmynd Árni Einarsson.
VEIÐIMAÐURINN