Arkitektúr og skipulag - 01.12.1992, Qupperneq 35

RAÐHUS
FYRIR BLOKKARÍBÚÐ!
ERLENDUR BIRGISSON
VERKFRÆÐINGUR.
Margir íslendingar vildu án efa frekar búa í raðhúsi en í blokkaríbúð, ættu þeir kost á því.
Hvort eitthvað er dýrt
hlýtur að vera háð
viðmiðun á hverjum
tíma en einnig að
vera í beinu hlutfalli við efnahag
þjóðarinnar í heild og ekki síst
einstaklingsins sem í framkvæmd-
ina ræðst.
Því verður ekki neitað að við
Islendingar og þá fyrst og fremst
Reykvíkingar byggjum mjög
einhæft. Þetta kemur berlega í ljós
þegar fólk kemur á fasteignasölu og
skoðar þær eignir sem eru til sölu,
því þá er nær eingöngu hugsa að
um hversu margir fermetrar eignin
er en ekki hvernig og hver byggði
húsið.
HVAÐ MÆTTI VERA
ÖÐRUVÍSI HÉR Á LANDI?
Eitt af því sem menn reka augun í
þegar þeir koma til hinna norður-
landanna er það að stór hverfi með
einbýlishúsum og raðhúsum eru
staðsett fyrir utan miðhluta stóru
borganna.
Það sem einkennir mörg þessara
hverfa eru margar götur með eins
húsum, annaðhvort einbýlishúsum
eðaraðhúsum. Þaðsegirsigsjálftað
séu 50 eins raðhús byggð í sama
hverfinu, oftast af sama einstakh
ingnum, má í krafti endurtekning-
arinnar spara ótrúlegar upphæðir í
vinnu við að reisa þessi hús. Sama
gildir um efniskaup til húsanna sem
verða margfalt hagstæðari sé keypt
mikið magn í einu. Hér á landi
virðist þessuöfugtfarið. Einnmaður
sér um að kaupa inn alla vinnu og
efni sem til þarf í eitt hús. Af því
33
L