AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.03.1994, Blaðsíða 48

Til að skýra hugtök í skipulagi vegakerfis, er hér sett upp kerfi með
réttri möskvastærð og þremur vegflokkum: Stofnbrautir (tvöföld lína), tengi
brautir (sver lína) og safnbrautir (grönn lína).
skoöa í tveimur fyrri ástand
samgöngumála og þá m.a. hvar
úrbóta er þörf. Þáeruíseinnitveim-
ur köflunum greind margs konar
landgæði svo sem svæði til úti-
vistar, náttúruverndar, frumlandslag
o.s.frv. í þessum hluta ritsins er
sjónum svo til eingöngu beint að
Suðvesturlandi og notuð til þess
fjölmörg kort.
Tíundi kaflinn er tekinn undir sam-
antekt á landgæðum með glæru-
aðferð, þ.e. með því að leggja
saman glærur um hvern þátt land-
gæða sem og glærur um tak-
markandi þætti (hæð yfir sjó, hraun
o.s.frv.) má fá fram þau svæði sem
hægt er að mæla með til ákveðinna
nota.
Ellefti kafli tekur á ýmsum þróun-
armöguleikum sem byggjast á því
sem áður er ritað í fyrri köflum. Litið
er á tvær meginstefnur, sem í ritinu eru kallaðar öfga-
kenndar, en það eru verndunarleið og orkuvinnslu-
leið.
Tólfti og síðasti kaflinn er eins konar fyrsta tillaga eða
nálgun að svæðisskipulagi Suðvesturlands. Upp-
dráttur í lit á aftari kápusíðu sýnir helstu drættina i
þessu svæðisskipulagi. Kemur þar fram fyrirhugað
samgöngunetsvæðisins, þéttbýli, útivistarsvæði með
þjónustumiðstöðvum og sumarbústaðasvæði. Hér
er augljóslega litið nokkuð langt til framtíðarinnar.
Allt er ritið ríkulega myndskreytt en því miður eru gæði
þessara mynda margra léleg. Bæði er að prentun
tekst ekki sem skyldi og að sumar myndirnar er erfitt
að skilja. Þá er kvarði sumra uppdráttanna of lítill til
að greina megi þau atriði sem verið er að fjalla um.
KOSTIR OG GALLAR
Kostir rits eins og Land sem auölind eru ótvíræðir
sem grunnur fyrir umræðu um framtíðarþróun lands-
hluta eins og Suðvesturlands. Sérstaklega ber að
fagna öllurm þeim mýmörgu hugmyndum og tillögum
sem fram koma. Auk þess er þetta nokkuð skemmti-
legur lestur, en það getur þó verið persónubundið.
Höfundurinn er óhræddur við að láta skoðanir sínar
í Ijós, jafnvel þó sumar þeirra orki tvímælis og áreiðan-
lega geta fáir tekið undir allt sem þar er skrifað, a.m.k.
lýsir Davíð Oddsson, forsætisráðherra, þeirri skoðun
sinni í formála.
Ef til vill er auðveldara að gagnrýna ritið og má jafnvel
líta á það sem kost. Þrennt má nefna sem betur mætti
fara.
í fyrsta lagi, eins og áður hefur verið getið um, eru
gæði mynda og uppdrátta í bókinni lélegri en æski-
legt væri. Fjölmörg dæmi mætti taka en nægilegt
myndi að opna bókina til að sjá. í öðru lagi er meðferð
heimilda ámælisverð og þó skrá sé um helstu heim-
ildir aftast í bókinni er hún ófullnægjandi. Auk þess
er ógerningur að finna hvar margt af því sem segir í
texta á uppruna sinn. í þriðja lagi má gagnrýna að
nokkuð skortir á samfellu í textanum. Þannig koma
fyrir atriði í fyrstu köflunum sem e.t.v. hefðu betur
staðið síðar og í réttara samhengi. í umfjöllun um
sögu landsins er allt sviðið lagt undir í einu og stund-
um farið fram og aftur í tíma. Þetta gerir töiuverðar
kröfur til lesandans, e.t.v. meiri en þörf er á. Um það
hvort sagnfræðin stenst fullkomlega verður látið liggja
milli hluta.
Rit Trausta Valssonar, Land sem auölind, er nauð-
synlegt framlag til umræðunnar um þróun byggðar
á þessu landsvæði, Suðvesturlandi, og reyndar
umræðu um byggðaþróun landsins alls. Það er
skaði, að það skuli ekki hafa orðið. ■
46