Heilbrigt líf - 01.12.1942, Blaðsíða 84

áhugi á að afla sér viðbótarmenntunar, framkvæmdasemi
í heilbrigðismálum héraðsinsj vísindaiðkanir o. fl.
Síðustu breytingar á alþýðutryggingalögunum voru ýtar-
lega ræddar. Reifði Páll læknir Sigurðsson það mál. Félag-
inu höfðu gengið erfiðlega viðskipti við Tryggingarstofn-
un ríkisins, m. a. hafði ekki fengizt verðlagsuppbót á þær
greiðslur, sem stofnuninni bar að greiða læknum fyrir
ýmisleg störf í þágu slasaðra manna.
Kjör héraðslækna voru ýtarlega rædd og þær umbætur,
sem líklegar væru til þess að gera þau embætti eftirsótt-
ari, en verið hefir. En vitanlegt er, að ýmis héraðslækna-
embætti hafa verið óskipuð, án þess að heilbrigðisstjórnin
hafi séð ráð við því, þangað til á síðasta Alþingi, að samin
voru lög um skipun aðstoðarlækna í héruðum, og auk þess
lög, þar sem læknakandidötum er gert að skyldu að þjóna
nokkurn tíma í héruðunum.
Forseti félagsins, Magnús Pétursson, reifði málið í ýtar-
legri ræðu. Þær tillögur, sem hann bar fram til þess að
bæta kjör héraðslæknanna, voru sem hér segir:
ITækkun launa í lökustu héruðunum. Ódýrir og hent-
ugir embættisbústaðir. Tekjuminnstu héruðunum séu lögð
til nauðsynleg verkfæri og lyfjabúr, og fylgi hvort tveggja
embættinu. Frí á fullum launum í einn inánuð á ári hverju.
Ennfremur veikindafrí með óskertum launum, eins og
tíðkast hjá ríkisstofnunum.
Iíéraðslæknarnir kvarta mjög undan ófrelsinu. Þeir
mega aldrei um frjálst höfuð strjúka. Og takist þeim að
ná í staðgöngumann um tíma, þurfa þeir að bera allan
kostnaðinn. Einn héraðslæknirinn upplýsti, að sér hefði
gengið mjög erfiðlega að komast til Reykjavíkur til nauð-
synlegrar læknisskoðunar, vegna veikinda sinna, þar eð
enginn var til þess að gegna, og þurfti hann að taka við
embætti sínu á ný, eftir uppskurð, áður en hann var gró-
inn sára sinna.
210
Heilbrigt Hf