Heilbrigt líf - 01.12.1942, Qupperneq 100

sem ætlaðir eru til styrktar sjúklingum eða annarra svipaðra heil-
brigðisnota o. s. frv. Hefir það verið afarmikið verk að safna
þessu öllu og skipa þvi í flokka og ekki síður að semjá hina ná-
kvæmu atriðaskrá. Hefir þurft mjög mikla aðgæzlu til að ganga
svo frá, að hvergi skeiki, en það er nauðsynlegt vegna þess, að þótt
ekki sé nema einn tölustafur skakkur í töluröð eða dagsetningu laga
eða reglugjörðar, bakar það erfiðleika þeim, er kynnu að vilja fletta
upp þeim lögum eða þeirri reglugjörð í Stjórnartiðindum eða laga-
söfnum. Ég hefi svo víða aðgætt tilvitnanir bókarinnar í heilbrigðis-
löggjöfina, án þess að finna eina einustu skekkju, að ég tel fyllstu
likur til, að villur fyrirfinnist þar ekki í tilvitnunum. Annars mun
það sjaldan koma fyrir, að þeim, sem nota bókina, sé þörf á að
fletta upp í Stjórnartíðindum eða lagasöfnum, því að allt efni, er
máli skiptir, þeirra laga eða annarra „plagga“, sem í hvert sinn er
um að i-æða, er, svo sem getið var, venjulega tekið þarna upp og út-
slcýrt eftir þörfum, svo að skýr heildarmynd fæst af þvi, hvaða lög
og reglur gilda um hvað eina. Það skyldi þá helzt vera, að stundum
kynni að þurfa að fletta upp skipulagsskrám sjóða eða reglugjörð-
um, er gilda á takmörkuðu svæði og rúmið hefir ekki leyft meira en
upptalningu á, en sú upptalning gerir þá hægt um vik. Vitanlega
úreldist sumt af efninu eftir því, sem heilbrigðislöggjöfinni verður
breytt eða hún aukin. Mundi því vera þjóðráð, þegar bókin er bund-
in, að bæta auðum blöðum hér og hvar í þá kafla (II.—VII.), sem
hafa að geyma lýsinguna á núgildandi heilbrigðislöggjöf, og rita á
þau þær breytingar og viðauka, sem gerðir kunna að verða. Annars
væri æskilegt, og má væntanlega gera ráð fyrir, að viðbætir verði
gefinn út á.nokkurra, t. d. 5—10 ára fresti, um þær breytingar, er
þá hafa verið gerðar.
Bókin er ómissandi handbók fyrir lækna, einkanlega embættis-
lækna, en auk þess fyrir hvern þann, er vill kynnast ástandi og
skipun heilbrigðismála nú á dögum og helztu dráttum í sögu þeirra
frá þvi fyrsta. Höf. segir í formálanum, að við samningu bókar-
innar hafi fyrst og fremst verið að því stefnt, að hún yrði við
alþýðu hæfi. Það hefir tekizt ágætlega, og þarf enginn skynsam-
ur alþýðumaður að óttast, að hann geti ekki haft hennar full
not. Ekki þarf heldur að kvíða því, að bókin sé leiðinleg, því að
höf. hefir ágætt lag á að rita svo, jafnvel um þurrt og strembið
efni, að skemmtilegt verði aflestrar. Mál og stíll er í bezta lagi,
svo sem vænta mátti af höf.
226
Heilbrigt líf