Úrval - 01.10.1946, Side 77

Úrval - 01.10.1946, Side 77
ER MEYDÓMURINN GAMALDAGS 75 stætt náttúrulögmálum að toerjast gegn henni. í þriðja lagi telur hann það skoðun sína, að reynzla í kyn- ferðismálum geri henni auð- veldara að velja sér eiginmann síðar. Hann býst reyndar ekki við að hann verði sá hamingju- sami — hann hefir látið á sér skilja, að hann muni aldrei gift- ast, a. m. k. ekki fyrst um sinn. En auðvitað muni hún giftast á næstunni, og þá væri gott fyr- ir hana að hafa haft holdleg mök við karlmann, svo að for- vitni og kynhrif kæmu ekki því til leioar, að hún tæki þeim fyrsta sem byðist. Því að karl- maður getur verið kynferðislega aðlaðandi, en reynst óheppileg- ur eiginmaður að öðru leyti. Ef hún hefir haft samfarir áður, muni hún hafa betra vald á sér og geta valið sér manns- efni við sitt hæfi, án þess að ástriðan feyki henni um koll. í fjórða lagi leggur hann á- herzlu á það, að hún verði að kynnast kynferðilífinu fyrir giftingu, svo að hún geti notið samfara í hjónabandinu. „Ef þú færir í kappakstur, án þess að hafa lært að aka bíl, myndir þú lenda í slysum og árekstrum, er það ekki rétt?“ Stúlkan er farin að sannfær- ast. Hún fellst á, að tími sé kom- inn til þess að hún ákveði sig, en þarfnast sannana. Og sann- anir eru til. Við skulum athuga niðui'stöður vísindanna í þessu efni. Rökin me'ð meydómi. 1. Reynslan hefir sýnt, að samfarir eyða fremur vináftu en efla hana. Þegar vinátta er úti — og slík vinátta endist sjaldan lengi — verður annar eða. báðir aðilar fyrir sársauka. Sannleikurinn er sá, að slíkir vinir eru ekki að „iæra að elska“ — þau öðlazt harla lítið af sannri ást og fara algerlega á mis við þá öryggistilfinningu, sem hjónabandið veitir. Þeim, sem einhverja lífsreynslu hafa, er kunnugt um það, að slík ör- yggistilfinning fæst ekki í „frjálsu“ ástalífi. 2. Sú kenning, að skírlífi hafi slæmar andiegar afleiðingar, sbr. Freud, er endileysa. Annars hefir skoðun Freuds verið rang- færð. Hann hélt því þvert á móti fram, að þegar einungis er um að ræða að gefa holdlegri hvöt lausan tauminn, án þess að allur persónuieikinn fylgdist með, væri hætta á ferðum.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.