Úrval - 01.08.1949, Síða 98

96
ÚRVAL
rit til hennar til samþykkis.
Sama gera leikhúsin.
Ég spurði reyndan, hlutlaus-
an stjórnmálamann hvernig Per-
ón hefði komizt í þá aðstöðu,
að kvenmaður, sem verið hafði
vinkona hans, og síðan ráðgjafi
og eiginkona, væri nú allt í einu
orðinn hættulegasti keppinautur
hans.
Hann sagði: „Perón fór að
eins og margir eiginmenn, hann
fékk konunni sinni fyrst eitt og
annað til að gera, af því að hann
var of önnum kafinn til að geta
sinnt henni sem skyldi. Þegar
hann uppgötvaði, að því meira
sem hún fékk, því meira viidi
hún, var það um seinan.“
Perónhjónin eru að mörgu
leyti lík; bæði eru opinská, glys-
gjörn, full sjálfsöryggis, óhemju
metorðagjörn og mjög afbrýði-
söm. En að öðru leyti eru þau
algerar andstæður. Hún fram-
kvæmir undirbúningslaust, hann
undirbýr sérhvert mál út í æs-
ar, og skrifaði áður bækur um
hernaðarlist. Hún gleymir aldr-
ei því sem gert er á hluta henn-
ar, eins og auðmannastétt Ar-
gentínu og fyrrum keppinautar
hennar, leikkonurnar Libertad
Lamaque og Nini Marshall, sem
nú eru bannfærðar í Buenos Air-
es, þekkja af reynslu. Perón er
reiðubúinn að semja frið og
taka fyrrverandi óvini í lið með
sér.
Evíta hefur meiri starfsorku
en maður hennar. Hún er rúm-
lega þrítug, en hann fimmtíu
og þriggja. Þegar ég sá hann
fyrst 1942, var hann tíu árum
yngri að útliti en árum. Þegar
ég sá hann fyrir nokkrum mán-
uðum, var hann þreytulegur.
í baráttunni um völdin hafa
þau leitað hvort um sig stuðn-
ings sem víðast. Til þess að
fylgjast með Perón, hefur Evíta
komið bróður sínum, Juan, í á-
hrifastöðu í nánasta starfsliði
Peróns. Elzta systir hennar, El-
ísa, er næstum alls ráðandi í
flokki Peróns í Junin héraði.
Tveir mágar hennar hafa einn-
ig komið sér vel fyrir stjórn-
málalega.
Bæði hafa þau reynt að
styrkja persónuleg tengsl sín við
forráðamenn kirkjunnar, ekki
einungis vegna gagnrýni, sem
þau urðu fyrir út af sambúð
sinni áður en þau giftust, held-
ur einnig af því að kirkjan er
áhrifamikil í stjórnmálum lands-
ins. Almennt er þó álitið í Ar-
gentínu, að hin stutta áheyrn,
sem Evíta fékk hjá páfanum,