Úrval - 01.08.1949, Page 128

Úrval - 01.08.1949, Page 128
126 ÍTRVAL, á ævinni stundað reglulegt efna- fræðinám. Morguninn, sem skólaupp- sögnin átti að fara fram, gengu piltarnir í skrúðgöngu til kirkj- unnar, sem var um míluf jórðung í burtu. Ég bjóst ekki við, að Jonni myndi þola gönguna, en hann hristi okkur af sér og hvarf. Prófskírteinin áttu að afhendast í kirkjunni, en þegar við komum þangað, sáum við Jonna hvergi, þrátt fyrir hvíta vefjarhöttinn. Það var farið að kalla upp nöfn piltanna í stafrófsröð, og við vorum á nálum, þegar þeir gengu einn af öðrum inn að prédikunarstólnum. Loks var röðin komin að G-unum. Games, Gillespie, Goodwin, Griffin, Gunther. Jonni mjakaði sér var- lega út úr þyrpingunni og gekk hnarreistur, en ofurhægt, inn eftir kirkjugólfinu og leit hvorki til hægri né vinstri. Það var byrjað að klappa og hrópa, og fagnaðarlætin komust í al- gleyming, þegar hann stað- næmdist að lokum við prédik- unarstólinn. Flynt skólastjóri reyndi að koma prófskírteininu í hægri hönd Jonna, eins og við höfðum beðið hann um, en Jonni flutti það í vinstri hönd sína, því að með henni átti að takú á móti því. Fagnaðarlætin vorú óskapleg, en Jonni vék sér til hliðar og komst í sæti sitt, án þess að taka eftir okkur. Jonni fékk allar sínar þján- ingar bættar á þessari örstuttu stund, þegar hann gekk inn kirkjugólfið. Það var sigurstund hans. Öllum viðstöddum verð- ur hún ógleymanleg, enginn get- ur gleymt viljastyrknum og skapfestunni, sem hann sýndi. Þegar við komum aftur tií New York, hófst baráttan við sjúkdóminn á ný. Það var blátt áfram ómögulegt að láta dreng- inn deyja. Bólguhnúskurinn á höfði hans var aftur farinn að stækka. Við ákváðum að endurtaka allar þær lækningatilraunir, sem höfðu leitt til bata fyrr á ár- inu, — ljósin, sinnepsgasið, mat- aræðið, og nýjan uppskurð, ef með þyrfti. Við afréðum að byrja á sinnepsgasinu. Jonni fékk gassprauturnar 12. júní og var hress næstu dag- ana á eftir. Læknarnir töldu, að hann myndi hafa gott af því að fara upp í sveit, og Frances brá sér því til Madison, til þess að undirbúa komu hans. Við vor-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.