Heimili og skóli - 01.03.1975, Síða 31

kvöld vikunnar, en nemandanum er einnig
ætlað að hitta ráðgjafa sinn á tveggja vikna
íresti. (Ráðgjafinn hefur venjulega umsjón
með 20 nemendum). Kennara, er sinna hin-
um bréflega þætti námsins, og aðra sér-
kennara hittir nemandinn sjaldnar.
Síðasti liður kennslukerfis þessa er sum-
arskólinn. Hver nemandi á undirstöðunám-
skeiði er skyldugur að dveljast eina viku í
einhverjum þeirra sumarskóla sem reknir
eru og skipulagðir af opna háskólanum
sjálfum. Þessir sumarskólar eða námskeið
eru haldin við hina ýmsu háskóla landsins.
Hér veitist nemandanum hvatning og tæki-
færi til verulegra átaka í námi í litlum hóp-
um svo og til rannsóknarstofuvinnu og til-
rauna. Enn fremur gefst tækifæri til að
ráðgast við skipuleggjendur námskeiða og
kennara þá sem fram að þessu hafa verið
kunnir nemandanum einungis af hókum
eða þáttum í útvarpi og sjónvarpi.
Auðsætt er að stjórnun og aðhald í slíku
margmiðla kennslukerfi er gífurlegt vanda-
mál, einkum þegar koma þarf því á lagg-
irnar á mjög skömmum tíma. Ekki eins
augljóst ef til vill en jafnvel enn erfiðara
viðfangs er aðhald að fræðilegum kröfum
til námsins. Kennsluefni og æfingar voru
að nokkru leyti reynd áður en hvert nám-
skeið var endanlega skipulagt, og venjulega
voru hugsanlegir nemendur notaðir sem til-
i'aunahópar. Fyrir hendi er að sjálfsögðu
tölvuskrá um frammistöðu hvers nemanda,
sem veitir stöðugar upplýsingar um hvern-
ig hverjum og einum vegnar í námi. Sífellt
eru skoðanir nemenda kannaðar. Kennslu-
°g námstæknideild er starfrækt, sem kannar
°g ber saman upplýsingar þessar. Auk þess
eru á vegum deildarinnar stundaðar rann-
sóknir, sem meðal annars eru fólgnar í
veigamikilli athugun á námstækni. Líklegt
má því teija að kennslukerfi þetta muni
forðast stöðnun og verði því kleift að leið-
rétta eigin mistök og endurbæta kei'fið. En
athyglisverðasta þróunin á þessu sviði að-
halds í námi hefur verið árangur sá sem
skipuleggjendur námskeiða hafa náð. Þeir
axla alla ábyrgðina á hverju námskeiði og
öllum þeim miðlum er það styðst við. Há-
skólakennarar, í Bretlandi a. m. k., eru oft
tregir til að skilgreina markmið sín um at-
ferli og árangur og þeim er meinilla við
að vera krafðir um ítarlegar kennslu- og
námsáætlanir. Einnig eru þeir oft ósam-
vinnuþýðir jafnvel hver í annars garð. I
opna háskólanum verða þeir bæði að skil-
greina markmið og gera áætlanir fyrir
námskeið sín. Ekki nóg með það heldur
verða þeir að vinna verk þetta bæði í fé-
lagi við starfsbræður sína og með kennur-
um í öðrum greinum. Eru þó enn ótaldir
aðrir, sem koma hér við sögu svo sem náms-
tæknifræðingar, framleiðendur sjónvarps-
og útvarpsefnis, sérfræðingar fjölmiðlanna
og tölvuforritarar. í þokkabót verða há-
skólakennararnir að leysa þessa vinnu af
hendi á stranglega skömmtuðum tíma. Yms-
ir örðugleikar hafa að sjálfsögðu gert vart
við sig og nokkurrar mótspyrnu hefur gætt
en yfirleitt hefur samstarfshópurinn, er
skipuleggur hvert námskeið, tekist vel. Telja
má að með tilkomu hans hafi mjög miðað
áleiðis að lausn vandans á fræðilegu að-
haldi og notkun kennslu- og námstækni.
Nemendur og aðgangur
Hefði kennslukerfi opna háskólans ein-
vörðungu beitt f jarskiptamiðlum, hefði hon-
um verið unnt að taka á móti bókstaflega
öllum, sem gáfu sig fram, þar eð innan
HEIMILI OG SKÓLI - 25