Læknaneminn - 01.04.1991, Blaðsíða 45

Hyperkólesterólemía
Hugleiðingar varðandi lyfjameðferð, og áhrif þjálfunar
og mataræðis.
Hlynur Níels Grímsson og Rafn Líndal læknanemar
Grein þessi er að mestu leyti unnin upp úr
fyrirlestri sem undirritaðir héldu á kúrsus á
lyflækningadeild Borgarspítalans í apríl 1991.
A. Áhrif lyfjameðferðar: Spurningar og
SVÖr (eða: Nokkrar mjög eðlilegar spurningar sem
maður getur fengið á sig í fjölskylduboðum og
hvernig á að bregðast við þeim).
Heyrðu frændi! Ert þú ekki að verða læknir
? Nú, tvö ár eftir, það er nú samasem. Segðu mér,
hvað er eiginlega þetta kólesteról ?
Kólesteról er alicyklískt efnasamband, sem að
grunni til er byggt á perhydrocyclopentanophen-
anthrene kjarna. Þessi kjarni lítur þannig út:
Kólesteról sameindin sjálf hefur hins vegar
tessa byggingu:
21 22 24 26
Mynd 2. Cholest-5-en-3beta-ol.
12 17
Mynd 1. Cyclopentanophenanthrene hringur.
Eðlilegur styrkur kólesteróls í plasma er 150-
200 mg/dl, og er þar bundið í lípópróteinunum VLDL
(e. very low density iipoprotein) og LDL (e. low
density lipoprotein). 30% kólesterólsins er á fríu
fornti en 70% í formi kólesteryl estra. í galli hefur
kólesteról einnig háan styrk, 390 mg/dl.
Við fáum þetta kólesteról úr:
1. Fæðu
2. De novo framleiðslu. Aðalframleiðslu-
staðirnir eru lifur, mjógirni, nýrnahettubörkur
og kynkirtlar. Við framleiðslu kólesteróls de
LÆKNANEMINN 11991 44. árg.
43