Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1991, Blaðsíða 49

Læknaneminn - 01.04.1991, Blaðsíða 49
Þeir gallar eru á notkun probucols að það virðist ekki aðeins lækka LDLgildi heldureinnig HDLgildi, og einnig margir sem þessi meðferð er reynd á svara henni ekki. HMG CoA afoxara hindrarar eru hins vegar lyf sem gerbylt hafa meðferð við hyperkólesteról- emiu. Þetta eru lyf sem hindra áðurnefnt skref í de novo framleiðslu kólesteróls þegar HMG CoA er breytt í mevalonic sýru fyrir tilstilli ensímsins HMG CoA afoxara. Hindrun kólesterólmyndunarinnar fer fram í lifrinni og við það innleiðist fjölgun LDL- viðtaka á lifrarfrumum og LDL-kólesteról er tekið úr almennu blóðrásinni. Lovastatin, það lyf sem fyrst kom á markað í þessum flokki, lækkar LDL um 35- 45%, einnig í þeim er hafa hyperkólesterólemiu vegna ættgengrar kólesterólhækkunar. Að auki lækka þríglýseríðar um 15-20% og H DL virðist aukast um 5- 10%. Það sem mest er um vert er að nær allir svara meðferð með lovastatin, þótt stundum þurfi að gefa önnur lyf til viðbótar. Þetta lyf eroft notað með öðrum kólesteróllækkandi lyfjum. T.d. er algengt að nota lovastatin ásamt gallsýrubindandi lyfi, og er árangur slíkrar lyfjagjafar nijög góður. Aukaverkanir eru vægar við mikla hækkun á kólesteróli. Hækkun á transamínösum lifrar hefur sést. Sjaldgæf aukaverkun er vöðvaþroti (myositis), sem getur birst seni dreifðir eða staðbundnir vöðvaverkir ásamt hækkun á kreatín kínasa. Sést hefur alvarlegur vöðvaþroti með rákvöðvasundrun (rhabdomyolysis) og jafnvel nýrnabilun hjá sjúklingum sem taka lovastatin með nikótín sýru eða gemfibrozil. Þetta fyrirbrigði er sjaldgæft og öll tilfelli þessa sem tilkynnt hafa verið hafa gengið tilbaka þegar lovastatin gjöf hefur verið hætt. Pravastatin er ann að lyf í þesum flokki sem sett var á sérlyfjaskrá í ár og er frábrugðið lovastatini að því leyti að það er vatnssæknara og sértækara í verkun sinni á lifrarfrumur. Slfkt er æskilegt því hömlun á kólesterólmyndun íöðrum innkirtlumerekki æskileg. Vegna vatnssækinna eiginleika kemst pravastatin ekki yfir heila-blóð-þröskuld gagnstætt lovastatini sem lýst er að hafi valdið styttingu svefns. Ahrif pravastatins til lækkunnar á kólesteróli eru mjög svipuð og hjá lovastatini. Þannig er í raun eina áhyggjuefni manna af þessum lytjum langtímaáhrif þeirra, sökum þess hve stutt þau hafa verið á markaði. Gemfibrozil. Þetta lyf og lyf skyld þessu, sem eru afleiður klófíbrats, verka á mörgum stöðum í Iípóprótein hringrásinni. Klíniskt virðast þau hemja framleiðslu á VLDL, og auka VLDL hreinsun með því að styrkja virkni 1 ípóprótein lípasa. Þau Iækka þríglýseríðagildi í plasma um 20-30% og hækka HDL gildi um 10-20%. Áhrif á LDL gildi eru bæði minni og breytilegri, og þessi lyf eru því ekki fyrstu lyf í þeim tilgangi að lækka LDL gildi. Heimildir mæla með notkun þessara lyfja aðallega hjá þeim sjúklingum sem hafa hyperkólesterólemiu með hyperþríglýseríðemiu, og þá sérstaklega þegar þessir sjúkingar hafa einnig lág HDL gildi. Gemfibrozil þolist venjulega vel. Klófíbrat eykur hins vegar marktækt hættu á myndun gallsteina. B. Þjálfun (fyrri hluti). Þjálfun má skipta í tvo aðalflokka. Þol og kraftþjálfun. Þolþjálfun eða loltháð þjálfun kallast sú tegund þjálfunnar sem byggir á nýtingu orkukerfa sem ganga aðeins í návist súrefnis. Öll hreyfing eða þjálfun er í upphafi loftfirrt þar til líkaminn hefur “stillt” inn brennsluna á það sem mesta og auðbrennanlegasta orku gefur, eða fitu. Það liggur því í hlutarins eðli að þærgreinar semerumest Ioftháðareru þærsembyggja á stöðugri endurtekningu sömu hreyfinga án hvíldar. Þar eru helstar langhlaup, hjólreiðar, skíðaganga, þolfimi o.fl. Hér er tíminn sem í hreyfinguna fer lykillinn en ekki ákefðin (intensity) sem í æfingunni felst. Það er til dænris betra að geta hlaupið lengra á minni hraða til að brenna sem mestri fitu, heldur en að hlaupa styttra á meiri hraða. Brennslan fyrir hverja vegalengd er sú sama í hitaeiningum hversu hratt sem hlaupiðer. Þaðbrennastjafnmargarhitaeiningaráþví að hlaupa 1 km. á 10 km. hraða og vera 6 mín. að því og hlaupa sömu vegalengd á 5 km. hraða og vera 12 mín. að því. Þetta á að sjálfsögðu ekki við þegar verið er að keppa við tíma eða bæta úthald heldur þegar fitubrennsla er aðal málið. Áhrif þolþjálfunar á hjarta og æðakerfið er vel þekkt þar með talið á blóðfitu, LÆKNANEMINN 1 1991 44. árg. 47
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.