Læknaneminn - 01.04.1998, Blaðsíða 22

Læknaneminn - 01.04.1998, Blaðsíða 22
Kulnun Burnout Lárus Helgason Kulnun myndast helst hjá einstaklingum er búa við langvinna og oft erfiða streitu. Pines (1) lagði áherslu á mun þann sem aðskilur kulnun frá streitu. Flestir finna til streitu. Sumir nýta sér hana til framgangs aðrir líða íyrir hana. Þeir ráða ekki við úrlausnir og verða útsettir íyrir kulnun. Með kulnun er átt við heild einkenna og teikna er felast m.a. í tilfinningalegri ofþreytu eða dofa, reiði eða uppstöklcni, sjálfshvarfi, skertri afkastagetu og minnkandi áhuga fyrir starfi, jafnvel starfsfælni. Stundum, einkum ef ástandið versnar, ber mest á kvíða eða þunglyndi. Einkennin eru nokkuð misjöfn jafnvel breytileg og fer það eftir einstaklingum. Kulnun er ekki skilgreind sem sérstakur sjúkdómur hvorki í alþjóðlegu sjúkdómsskránni, ICD-10, eða í amerísku sjúkdóms- skránni, DSM-4. í ICD-10 fellur kulnun aðallega undir fjórar eftirtaldar greiningar: Svörun við mikilli streitu, aðlögunarraskanir, þung- lyndi eða kvíða. Þrátt fyrir það hefur kulnun hlotið vaxandi athygli. Einkum vegna þess að orsakir eru rakt- ar til álags er veldur starfsþreytu sértaklega meðal þeirra er vinna með tilfinningar eða þjáningar fólks. Grundvöllur fyrirbyggingar og meðferðar er því noklcuð ljós. Hér er aðallega átt við heilbrigðisstéttir einnig kennara, lögreglumenn og slökkviliðsmenn. Víðtækar rannsóknir hafa sýnt að kulnun hefur gífur- Ieg áhrif á starfsgetu, eykur fjarvistir, minnkar afköst og skapar verulega hættu á mistökum. Enskar rannsóknir (2) hafa sýnt fram á að um 60% fjarveru frá starfi meðal heilbrigðisstarfstétta megi rekja til kulnunar. Höfimdur er geðlœknir og starfiur á Landspítalanum ORSAKIR Margar kenningar hafa komið fram um orsakir kulnunar. Hér verður aðeins getið þriggja þeirra helstu. Metnaður Freudenberger (3,4) telur að orsakir kulnunar felist í því að sumir einstaklingar ætli sér of mikið t.d. að kröf- ur um árangur séu of miklar. Þeir leggja ríka áherslu á starf sitt jafnvel á kostnað félagslífs. Njóta ekki afraksturs, lenda í sjálfheldu, einangrast og stuðningur verður ófull- kominn. Þeir ráða ekki við álagið og fá gjarnan kulnun. Orsakir þurfa ekki aðeins að liggja í of miklu vinnu álagi heldur einnig í of mildum lcröfum um árangur t.d. með of milcilli nákvæmni eða meiri afrakstri. Skipulag og álag starfsviðs Bent hefur verið á (5.6.7) að oft megi rekja orsakir lculnunar til ástands á vinnustað. Helst hefur verið rætt um ósveigjanlegar vinnureglur, slæman aðbúnað, óraunhæfar lcröfur, mikla pappírsvinnu, langan vinnu- dag, of lág laun og takmarkaðan stuðning. Einnig hefur verið sýnt fram á (8) að geðlæknar og aðrir aðilar sem vinna með geðsjúklinga njóti sín mun betur á einkastofum en á stofnunum. E.t.v. vegna þess að þar stjórna þeir sjálfir starfi sínu. Samspil innri átaka og starfssviðs Hér er elcki átt við afleiðingar streitu vegna metnaðar eða ósætd við vinnustað heldur almennt ástand ein- staklingsins og hans innri átök. Sumir í heilbrigðisstétt fá kulnun en aðrir með svipuð störf og kringumstæður bera ekki slík einkenni. Rannsóknir hafa sýnt (9, 10) að einstaklingar sem höfðu orðið fyrir áfalli á yngri árum, stóðu í fjölskyldu- eða hjúskapardeilum eða voru 20 LÆKNAIMEMINN • 1. tbl. 1998, 51. árg.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.