Úrval - 01.12.1965, Blaðsíða 54

Úrval - 01.12.1965, Blaðsíða 54
52 ÚRVAL skuggalegasti staður í Skagafirði. Það var sem yfir honum og um- hann léki einhver ógnþrunginn drungi, hrollvekjandi og vofeifleg- ur. Sennilega olli þar að verulegu leyti þær mörgu slysasögur, sem honum voru tengdar samfara erfið- leikum þeim og hættum, sem ferju- starfinu voru bundin. En sjálfur staðurinn, einn út af fyrir sig, vakti mér líka þennan óhug. Vötnin skol- mórauð, full af geigvænlegri dul, hyldjúp og háskasöm, strandhamar- inn blakkur og slútandi annarsvegar, en brimaldan æst og óbrotin hinum megin, sem gekk stundum drjúgan spöl inn í ósinn, allt þetta með ýmsu fleira varpaði um staðinn einhverj- um geigvænum blæ og svip. Jafn- vel marbakkinn, holur inn undir sig, átti til að hrynja fyrr en vonum varði niður í ógegnsætt hyldýpið, þegar stíga skyldi í land úr ferj- unni. Þarna lék brimsúgurinn fyrir landi sína tröllefldu hljómkviðu í hauststormum og vetrarhríðum. Þá skalf breiður hljómgrunnur Borg- arsands við, umdi undan ægiþung- um ölduföldum, svo gnýrinn barst langar leiðir inn í hérað, líka þeg- ar kyrrt var í lofti, en norðanátt fór að. Ég held, að enginn geti gleymt þessum stað, sem um hann fór; enn síður vegna þess ferjumanns, sem þar stundaði starf og ég skal nú minnast nokkuð á. II. FERJUMAÐURINN VIÐ VESTUR- ÓSINN Mjög var miserfitt að ferja yfir Vesturósinn. Það var raunar alltaf erfitt, einkum meðan sá útbúnað- ur hélzt á ferjunni, sem lýst hefir verið. En í mikilli norðankviku eða brimi, reyndist svo þungt að snúa sveifinni, að ekki var á færi ann- arra en fílefldra manna. f ölduskvampi og sjávarróti bylt- ust hestar stundum um koll, svo við meíðslum lá. Ekki var ferjan síður þung í sunnanvindi, er storm- ur og straumur toguðust á eitt, sér- staklega síðari hluta hverrar leiðar, þá er vinda þurfti farið upp í móti þessum höfuðskepnum báðum. En maður sá er ferjumannsstarf- inu gengdi lengst við Vesturósinn og langkunnastur varð allra, sem við það starf fengust, var erfiðinu og hættunum vaxinn. Hann hét Jón Magnússon, en tók sér brátt nafn- ið Ósmann eftir að hann hóf ferju- starfið. Jón var fæddur í Utanverðunesi 6. nóv. 1862, en sá bær er næstur ósnum og í Hegranesi. Magnús Árnason, faðir hans bjó á þeirri jörð ásamt konu sinni, Sigurbjörgu Guðmundsdóttur, allt til 1915. Jón tók snemma að stunda sjó- róðra úr Vesturósnum, en er hann var orðinn fulltíða maður, tók hann við ferjumannsstarfinu af föður sínum, er það hafði stundað þegar eftir að dragferjan komst á ósinn. Gengdi Jón því starfi til dauða- dags. Ég sá Jón Ósmann fyrsta skipti sumarið 1909. Þá fékk ég fyrsta sinn að fara í kaupstað með eldri bróður mínum, sem fór með ull- ina. Það var rétt fyrir sláttinn. Ég hefi áður sagt frá þeirri ferð lítil-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.