Úrval - 01.12.1965, Síða 92

90
ÚRVAL
siðaðra manna hætti?“
I?el Hardy þýddi spurningar þess-
ar á Delawaremáli fyrir drenginn.
„Hvers konar tungumál er þetta
nú? Getur hann ekki talað ensku,
en bara blaðrað þetta Indíánabull?“
spurði Wilsie frændi.
Del þýddi einnig þessa spurningu.
Drengnum fannst nú sem hann gæti
ekki þagað öllu lengur, því að nú
væri heiður hans í veði. Hann rétti
úr sér, svo að hann stóð teinréttur,
og svaraði á Delawaremáli.
„Hann segir, að Delawaremál sé
ekki bull,“ þýddi Del aftur. „Þegar
Indíánar af ólíkum ættflokkum
hittast, ræða þeir saman á Dela-
vraremáli. Það er æðsta tungumálið.
Hann segir, að hvíta fólkið tali líka
Delawaremál," hélt Del áfram.
„Hann segir, að við notum orðin
tomahawk (öxi) og wigwam (tjald)
Og Susquehanna og önnur orð úr
Delawaremáli. Hann segir, að það
sé ekki fátæklegt mál, heldur mjög
auðugt. Það er hægt að segja eitt
og hið sama á ótal vegu. Maður getur
alltaf sagt nákvæmlega það, sem
manni býr í brjósti. Hann segir,
að á ensku sé hinn mikli andi hvítu
mannanna kallaður guð. En Cuyloga
faðir hans meðal Indíánanna, sagði
honum, að það væri hægt að nefna
guð með 20 nöfnum á Delaware-
máli, og- engin tvö nöfn merkja
nákvæmlega það sama.“
„Ég þoli þetta ekki!“ greip Wilsie
frændi fram í. „Áttu við, að Cuyl-
oga, þessi heiðingi, sem rændi
Johnny og þykist vera faðir hans,
tali um guð, áður en hann heldur af
stað til þess að myrða kristna menn
og kónur?“
Sanni Sonur reiddist aðdróttun-
unum föður sinn, Indíánann.
Skyndilega varð túlkurinn honum
fjötur um fót. Hann tók að tala
sjálfur við Wilsie frænda eftir beztu
getu án allrar milligöngu. „Frændi,
þú talar vera kristinn, en þið myrða
Conestoga-Indíánana! “
Andlit Wilsie frænda varð eld-
rautt af reiði. „Svo að þú varst að
ljúga, þegar þú sagðist ekki geta
talað ensku!“
„Ég ekki ljúga. Ég segja ekkert."
„Nei, en þú reyndir samt að
blekkja okkur, steinþagðir og lézt
okkur trúa, að þú skildir ekki neitt.
Það er alþekkt Indíánabragð, og
það var þess vegna, að Conestoga-
þorpararnir fengu að lokum mak-
leg málagjöld. Þeir létust bara vera
kristnir, svo að þeir gætu myrt
hvítt fólk, án þess að þeir yrðu grun-
aðir eða til þeirra næðist."
„Þið höfðuð 40, 50 menn. Þið
höfðuð hesta, hnífa, axir, riffla. Þið
skjóta höfuðið af karlmönnunum.
Þið drepa konurnar og börnin. Þið
flá höfuðleður, þið brytja -sundur.
Þið skera af hendur.“
Wilsie frændi gerði enga tilraun
til þess að neita þessari ásökun.
Þess í stað leit hann reiðilega til
mágs síns. „Jæja ég vil nú samt
ráðleggja þér að hafa gætur á hon-
um, Harry. Haldi hann áfram að
fjandskapast við ættingja sína og
nágranna, kann það að verða honum
skeinuhætt. Síðan leit hann aftur
á Sannan Son. „Og ég skal segja
þér dálítið annað. Það væri vissara,
að vinir þínir meðal Indíánanna létu
ekki sjá sig hér í nágrenninu. Þeir
ættu alveg að sleppa því að heim-