Úrval - 01.09.1969, Síða 36

Úrval - 01.09.1969, Síða 36
34 ÚRVAL atar kjólermina þína alla út í lími,“ sagði ég. Ég leit enn einu sinni í bókina svona til öryggis. Bókin stakk upp á því, að maður endurstaðfesti eigin skilning á hinu raunverulega þrætu- efni og færi í huganum yfir rök- semdafærslur fyrir hverju atriði, sem maður ætlaði fram að færa. Mér fannst þetta ekki vera nægilega auðvelt fyrir byrj endur sem Maggie. Ég fletti nokkrum blaðsíðum. „En hvernig væri þá að finna hugsan- lega samstöðu og stinga upp á sátt- um í málinu?“ spurði ég. „Höfum við gert það?“ Hún sagði, að það hefðum við ekki gert upp á síðkast- ið. Mér fannst sem hún gerði ekki mikið til þess að standa sig í þessu rifrildi okkar. Mér fannst hún varla reyna nokkurn skapaðan hlut til þess. Ég lagði bókina frá mér og hallaði mér aftur á bak í stólnum. „Veiztu, hvað er að þessu rifrildi?" spurði ég. „Ég hef lesið bókina, en það hefur þú ekki gert. „Ég stend því miklu betur að vígi.“ Maggie sagði, að sér væri alveg sama. „Nei,“ svaraði ég, „þú getur lesið bókina í nótt, og annað kvöld ....“ „Hallaðu ekki stólnum þínum aft- ur á bak!“ hrópaði hún skyndilega. Hún stökk niður úr stiganum og dró stólinn minn burt frá veggnum. „Sko, þetta var ég einmitt hrædd um — sjáðu bara!“ Stólbakið hafði nuggað gat á blautt veggfóðrið. „Mér þykir þetta leitt,“ sagði ég. „Þetta var ekki viljandi gert.“ „Þú gazt auðvitað ekki haft fyrir því að athuga, hvað þú varst að gera,‘ sagði hún. „Nú verð ég að taka alla lengjuna burt og líma nýja í staðinn. Og ég hélt, að ég væri næstum búin!“ Ég hafði ekki orðið var við það í öllu þessu rifrildi okk- ar, að hún hefði neinar tilfinningar, en nú fyrst fann ég vott um það. Mér fannst þetta mjög athyglisvert. „Maggie,“ sagði ég, „sú staðreynd, að þú blandar aukaatriðum í aðal- deiluefnið, fær mig til að halda, að þú viljir ekki horfast í augu við að- alvandamálið.“ „Nú er nóg komið!“ hrópaði hún. „Ég strita og þræla til þess að fegra svolítið umhverfi okkar ... og þá ... þú ...“ Hún hætti. Það gerði ég líka. Þetta virtist ekki vera rétti tíminn fyrir jákvætt rifrildi, sem byggi yfir einhverjum skapandi áhrifum. Bilið á milli okk- ar hafði breikkað . Það var ekki veggfóðrið eitt, sem átti þar sök að máli. Eftir þegjandalegan kvöldmat sagðist Maggie ætla í rúmið. Ég fór út að labba. Það var fagurt kvöld. Það minnti mig á þá góðu, gömlu daga, þegar við Maggie gengum úti saman langt fram á nótt, töluðum og töluðum, hlógum og héldumst í hendur. Venjulegast fundum við einhvern rólegan, grösugan stað. — Þetta virtist hafa gerzt fyrir löngu. Það var eins og okkur hefði verið pakk- að inn í pappír, eins og við værum að kafna í pappír. Við eyddum tíma okkar í að lesa það, sem stóð skrifað á pappír, fylla út pappírseyðublöð, líma pappír á veggi. Lífið ætti að hafa dýpri merkingu fyrir okkur en þetta. Ég stanzaði í blaðsöluskýlinu hans Als til þess að líta á bækurnar. A1
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.