Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 123

Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 123
BARNI LINDBERGS RÆNT 121 ast í aðra mynt eða seðla. En all- mikið af „gullpeningum“ var samt enn í höndum einstaklinga, þótt ólöglegt væri. Nú var næstum tveir þriðju hlut- ar lausnarfjárins greitt í gull- tryggðum seðlum. Fimm-dala seðl- arnir, sem John hafði fengið, voru sýnilega uppeyddir, þar sem hann var tekinn að nota tíu-dala gull- tryggðu seðlana, og ef til vill neyddist hann fljótlega til að grípa til tuttugu-dala seðlanna, en þeir seðlar gátu ekki annað en vakið mikla athygli eins og á stóð. En eitt jók á bjartsýni Finns. Samkvæmt því, sem vitað var um John, var næstum gefið að hann æki bíl. Þess vegna hafði Finn sent afrit af listanum með raðnúmer lausnarfjárseðlanna til allra bensín- sölustaða í New York fylki ásamt tilmælum til starfsfólks um að skrifa niður bílnúmer þeirra við- skiptamanna, sem greiddu með tíu- eða tuttugu-dala seðlum, — skrifa númerin á sjálfa seðlana. Fram til þessa hafði ráðstöfun þessi ekki borið neinn árangur. En Finn var þolinmóður, þar sem seðl- ar með bílnúmerum á streymdu sí- fellt að. Hinn 14. febrúar leit Alísa Murphy, gjaldkeri hjá fyrirtækinu Cross, Austin & Ireland Company, 149.-götu í Bronx, út um skrifstofu- gluggann og sá tvo menn koma gangandi yfir lóðina með stóra krossviðsplötu, sem þeir höfðu sótt til vörugeymslunnar. Alísa gekk út til þeirra. Hún tók eftir, að annar mannanna var með hvöss, blá augu, lítið andlit og nið- urmjóa höku. Hann sagði með þýzkum framburði, að þeir vildu gjarnan fá ákveðið stykki sagað af plötunni. Hvað kostaði það? „Fjörutíu sent“, svaraði Alísa, og maðurinn rétti henni tíu-dala „gull“ seðil. Hún tók þegjandi mót honum. En voru gullpeningar ekki ólög- legir? Hún kallaði á verkstjóra, sem var á gangi í hinum enda lóðarinnar, en viðskiptavinurinn flýtti sér að grípa seðilinn úr hendi. „Gerið yður ekki rellu út af þessu“, sagði hinn maðurinn og rétti Alísu fjörutíu sent. Alísa skrifaði nótu og sagði mönnunum, að það tæki mjög stutta stund að saga plötuna. En menn- irnir kváðust vera mjög tíma- bundnir og vildu heldur koma dá- lítið seinna. Ungfrú Alísa horfði á eftir þeim, þar sem þeir gengu burt. Allt var þetta ærið kynlegt, — hinn vafa- sami peningaseðill og flýtirinn á mönnunum. Og knúin áfram af hugboði gekk hún í humáttina á eftir þeim og sá þá stíga inn í bíl. Er þeir óku burt, skrifaði hún bíl- númerið niður. Að svo búnu sneri Alísa aftur til skrifstofunnar og varaðist að trufla ekki mennina tvo, sem sátu við annað skrifborð rétt við hennar. Annar þeirra hafði verið kynntur henni sem herra Koehler og hinn sem Bornmann, en þeir voru að fara í gegnum bækur fyrirtækisins yfir sölu á furuborðum af breidd- inni 1x4 tommur á tímabilinu 1. desember 1931 til 1. marz 1932.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.