Úrval - 01.08.1970, Side 36

34
ÚRVAL
stórmerkilegt samtal við einn að-
stoðarmann sinn í Fremontgistihús-
inu, sem hlerunartækjum hafði ver-
ið komið fyrir í. Tilefni umræðn-
anna var það að ákveða upphæðir
hinna ýmsu framlaga: 1000 dollar-
ar til Alan Bible öldungadeildar-
þingmanns, 500 dollarar til Walters
S. Barings fulltrúadeildarþing-
manns, 500 dollarar til borgarstjór-
ans í Las Vegas, 500 dollarar til
manns eins, er var í framboði sem
aðstoðarfylkisstjóri Nevada, 300
dollarar til manns, sem var í fram-
boði til löggjafarþings fylkisins, 300
dollarar til hreppstjóra eins, 200
dollarar til manns eins, er var í
framboði sem friðardómari.
Önnur spilavíti létu svipuð fram-
lög af hendi rakna. Sagt er, að eitt
gistihúsið hafi lagt 20.000 dollara í
framboðsbaráttusjóð Grants Sawy-
ers, sem þá var fylkisstjóri og tók
síðan undir ákæru Howards Cann-
ons öldungadeildarþingmanns á
hendur Alríkislögreglunni fyrir
„Gestapoaðferðir" hennar, er hún
hleraði samtöl „fjárfleytingarmann-
anna“ í hlerunartækjum sínum.
Cannon hélt jafnvel á fund John-
son forseta til þess að mótmæla
hlerun þessari. Nýlega var hann
spurður að því, hvort hann hefði
fengið eða fengi framboðsframlög
frá Levinson eða öðrum spilavíta-
eigendum. Cannon svaraði því til,
að hann myndi það nú ekki, en
hefði verið „vonsvikinn", ef svo
hefði ekki verið.
„VÆNGJUÐ SKJÖL“
Lansky hefur augsýnilega banda-
menn á mörgum stöðum. Þ. 24.
apríl árið 1963 afhenti Alríkislög-
reglan skrifstofu Roberts Kennedy
dómsmálaráðherra mjög leynilega
skýrslu um „fjárfleytingarmenn-
ina“ í Las V.egas. Skýrsla þessi var
grundvölluð á njósnum og eftirliti
með hjálp rafeindatækja og bar það
með sér, að um margra milljóna
dollara þjófnað var að ræða.
Menn Alríkislögreglunnar, sem
voru að hlusta á hlerunartækin í
Fremontgistihúsinu þ. 27. apríl,
urðu alveg steinhissa, er þeir
heyrðu, að þeir Levinson og De-
vine voru í óða önn að lesa upp-
hátt eina af skýrslum Alríkislög-
reglunnar, síðu eftir síðu. Levin-
son hrópaði allt í einu upp: „Al-
máttugur, Niggy! Þeir vita jafnvel
allt um hana Idu.“
Embættismönnum ríkisins hefur
enn ekki tekizt að komast að því,
hvernig skýrslan barst frá skrif-
stofu Kennedy til „fjárfleytingar-
mannanna" á minna en 3 sólar-
hringum. En þetta var ekki í eina
skiptið, sem slíkt gerðist. Þ. 23.
ágúst árið 1963 gekk Ben Sigel-
baum inn í hinar íburðarmiklu
skrifstofur Alvins I. Malniks, lög-
fræðings í Miami, en hann er einn
af helztu „fjárflutnings- og fjár-
festingarmönnum“ Lansky, enda
treystir Lansky honum vel. „Með
kærri kveðju," sagði hann og kast-
aði skjali einu á skrifborð Malniks.
„Þetta er frá dómsmálaráðuneyt-
inu.“
Og skjalið var það sannarlega.
Þar var um að ræða mjög leynilega
skýrslu, sem skýrði frá nafni mik-
ilvægs uppljóstrara, er veitti Alrík-
islögreglunni upplýsingar.