Úrval - 01.08.1970, Qupperneq 96

94
ÚRVAL
Moskvú. „Við fundum þetta í
skjalatösku þinni“, sagði hann.
„Hvað er þetta“?
„Meðal“, svaraði Tuomi.
'Það var algengt bandarískt vöru-
merki utan á flöskunni. Don setti
aðra flösku á borðið. Hún var eins
útlits og hin flaskan. Svo tók hann
eina töflu úr hvorri flösku, lagði
þær hlið við hlið og skipti þeim í
sundur í miðju með vasahníf.
„Líttu á, Kaarlo", sagði hann.
„Þessi tafla er hvít í gegn. Taflan
úr flöskunni þinni hefur aðeins
hvíta húð, en hún er bleik að inn-
an. Hvemig geturðu útskýrt það“?
„Það veit ég ekki“, svaraði Tu-
omi.
„Jæja, einmitt það. Sérfræðing-
arnir á rannsóknarstofunni okkar
vita það samt“, svaraði Don. „Þeir
segja, að töflurnar þínar hafi að
geyma sérstakt efnasamband, sem
sé ekki framleitt í Bandaríkjunum.
Þeir skýra okkur líka frá því, að
einu hugsanlegu notin fyrir þetta
efnasamband séu framköllun ein-
hjvers konar ósýnilegrar Skriftar.
Hvað segirðu um það“?
„’Ég hef ekkert um þetta að
segja“.
„Nú er kominn tími til þess, að
við ræðumst við í fullr'i hrein-
skilni", hélt Don áfram. „Öll þessi
sönnunargögn benda til þess, að þú
sért sovézkur njósnari, sem hefur
verið sendur hingað í njósnaför.
Við vitum reyndar, að þannig ligg-
ur í málinu. Þú hefur komizt inn
í Bandaríkin á ólöglegan hátt. Hið
eina, sem við þurfum að gera, er
að vísa þér úr landi. . . . afhenda
þig Rússunum. Þeir munu sjá um
þig fyrir okkur“. Hann þagnaði.
„Hugsaðu málið og reyndu að
draga réttar ályktanir af stað-
reyndunum. Engir hjá KGB munu
trúa þér, ef þú segir þeim satt og
rétt frá því, sem fyrir þig hefur
komið hér í Bandaríkjunum. Menn-
irnir, sem skipulögðu sendiför þína,
munu einfaldlega ekki vilja trúa
því, að þeim hafi orðið á slík mis-
tök. í bezta lagi munu þeir halda,
að þú sért að ljúga til þess að
leyna einhverjum heimskulegum
mistökum, sem þér hafa orðið á.
Og þeir munu hafa horn í síðu þér
vegna mistakanna. Þú munt kom-
ast á svartan lista hjá þeim. En
það er samt miklu líklegra, að þeir
gruni þig um eitthvað enn verra.
Það er alveg sama, hvað þú gerir
eða segir. Húsbændur þínir munu
samt aldrei sannfærast um það, að
þú hafir ekki samið við okkur og
að við höfum sent þig aftur til
Sovétríkjanna sem bandarískan
njósnara.
En fari nú svo, að þú ákveðir á
hinn bóginn að vinna með okk-
ur....“
Don hafði varla lokið setning-
unni, þegar Tuomi hrópaði reiði-
lega: „Hvers vegna ætti ég að vinna
með fulltrúum þjóðfélagskerfis,
sem er að hrynja til grunna? Þið
eruð að tapa! Við erum að vinna“!
Þetta var fyrsta raufin, sem rof-
in hafði verið í varnarmúr Tuomi.
Og rannsóknarlögreglumennirnir
notfærðu sér það.
„Þú hefur ferðazt heilmikið um
í landi okkar síðustu mánuðina",
svaraði Jack. „Finnst þér líta þann-