Úrval - 01.08.1970, Qupperneq 114

112
TJRVAL
kæmu honum í kunningsskap við
starfsfélaga sína eða vini, sem unnt
mundi reynast að fá til samstarfs
með einhverjum ráðum.
En allir slíkir möguleikar voru
tengdir ráðagerðum um fram-
kvæmdir síðar meir, ef til vill ekki
fyrr en alllöngu síðar. Menn Alrík-
islögreglunnar gerðu sér grein fyr-
ir því, að það væri nauðsynlegt fyr-
ir Tuomi að verða sem fyrst við
kröfum Miðstöðvarinnar um tafar-
lausar, óyggjandi upplýsingar. Því
ákváðu þeir að útvega honum sam-
band við bandarískan aðila, sem
Tuomi átti síðan að fá „tilbúnar“
upplýsingar frá. Þeir völdu em^-
bættismann einn, sem sá um út-
skipun hergagna í skip í New York
og Philadelphiu. Honum var gefið
dulnefnið „Frank“. Hið eina, sem
hann vissi um mál þetta, var, að
hann hafði verið beðinn um að
leysa af hendi nauðsynlegt starf fyr-
ir Alríkislögregluna. Þeir Tuomi og
Jack eyddu tveim heilum dögum
með honum. Tuomi lagði á minnið
ýmsar upplýsingar um líf og starf
„Franks“ og sendi þær svo til
Moskvu. Upplýsingar þær, sem
menn Alríkislögreglunnar fengu frá
Frank og létu Tuomi síðan senda
til Moskvu, voru réttar og óyggj-
andi. Þeir áttu ekki annarra kosta
völ en að ljóstra upp nokkrum
minni háttar leyndarmálum í von
um að komast fyrr eða síðar að
fleiri og stærri leyndarmálum.
SKYNDILEYNIFUNDUR.
Fyrsta verk Tuomi, þegar hann
kom heim frá vinnu þann 18. sept-
ember árið 1962, var að fara í gegn-
um póstinn, sem honum hafði bor-
izt. Þar voru ósköp venjulegir aug-
lýsingapésar, íþróttatímarit og bréf
frá vini, sem hann hafði eignazt hjá
Tiffany. Þar var líka óvenjulega
stórt umslag, sem hafði verið sett
í póst í New York. Það var ekkert
að sjá á umslaginu, er gæfi til
kynna, hver væri sendandinn. Um-
slagið hafði að geyma tvö sett af
„sniðum“ fyrir smáborð, sem leggja
mátti saman, og bakka, er því skyldi
fylgja. Brotið var upp á vinstra
horn „sniðanna" að neðan, en það
var ákveðið merki um, að það væri
leyniskrift á bakhliðinni á blöðun-
um.
Steve blístraði til að gefa til
kynna, hversu undrandi hann varð,
þegar leyniorðsendingin var ráðin
í leyniíbúð Alríkislögreglunnar.
Þar var um að ræða fyrirskipun,
og var hún mjög ýtarleg og hverju
smáatriði lýst vel og vandlega, en
slíkt er einkenni sovézkrar njósna-
starfsemi. Innihald þessarar orð-
sendingar var algerlega óvænt:
„Við tilkynnum hérmeð, hvernig
aðstæður skuli vera, er fundum ber
saman. Tími: Sunnudaginn 23. sept-
ember klukkan 0900. Staður: Bakki
Hudsonsárinnar gegnt Greystone-
járnbrautarstöðinni í Westchester-
hrepp. Aktu til norðurhluta borg-
arinnar Yonkers og hafðu með þér
veiðistengur, rauðlita plastfötu og
veiðileyfi. Aktu svo eftir Warburt-
onbreiðgötu allt til Greystonejárn-
brautarstöðvarinnar og skildu bíl-
inn þinn eftir á bílastæðinu. Farðu
á gangbrúnni yfir teinana og það-
an í áttina til árinnar. Gakktu svo
eftir bakkanum að símastaur, sem