Úrval - 01.09.1972, Blaðsíða 12
10
ÚRVAL
nuddsins telja sina aðferð hins vegar
skaðlausa og kalla hana „isotróniska
þjálfun”. Rafvélin „Isotron” er
róttæk tilraun til að láta sjálfvirkni
ráða I iþróttaþjálfun. Beztu iþrótta-
menn hafa komizt svo langt á sumum
sviðum, að sifellt verður erfiðara að
„slá met” meö venjulegum aðferðum.
Langvarandi hámarksálag stofnar
vöðvum og sinum i hættu. Þess vegna
hafa sumir beztu iþróttamanna, til
dæmis heimsmeistarinn i hjólreiðum
Rudi Alting, farið að efla einbeitingu
sina með jógaæfingum. Og æ fléiri
landslið taka sálfræöinga i þjónustu
sina. Eitt hundrað og fimmtiu
sálfræðingar starfa með Iþróttafólki
Sovétrikjanna. „Iþróttasálfræðin
getur orðið trygging fyrir verðlaunum
á Olympiuleikum,” segir svissneski
prófessorinn dr. Guido Schilling.
Sálfræðin varö hagnýt fyrir
skiðamenn Sviss. Þeir unnu átta
verðlaun, þar af þrjú gullverðlaun, á
vetrarolympiuleikunum I Sapporo.
Vestur-þýzka skiðafólkið varð hins
vegar að koma hei* án verðlauna þrátt
fyrir leiðbeiningar sálfræðings.
Bæta tima sinn ineð
hugarætingum.
Iþróttasálfræðin þróaðist úr
æfingum, þar sem tilbúnar voru
aðstæður eins og þær gerast i haröri
keppni, i undraverða þjálfun i ein-
beitingu ( M e n t a 1 - Tr a i n i n g ,
hugþjálfun, MT). Kringlukastarar eöa
grindahlauparar æfa þannig i stól eða
jafnvel i rúminu tækni sina. Þeir hafa
til fyrirmyndar kvikmyndir af heims-
methöfum og Ólympiumeisturum,
sem hafa tileinkað sér fullkomnustu
tækni og stjórn, og leggja vel á minnið,
hvernig þeir fara að. Siöan endurtaka
þeir hreyfingarnar i huga sér, hvaö
eftir annað.
Þeir geta til dæmis i huganum æft
stökkið yfir hindrunina miklu oftar en
á Iþróttavellinum, og meira að segja
án hættu á meiðslum. Með þessari
aöferð bjó Sviinn Kjell Isaacson sig til
dæmis undir heimsmetið sitt. Beztu
sleggjukastarar og körfuknattleikslið
Vestur-Þjóöverja æfa til dæmis með
þessum hætti.
Sovézki iþróttasálfræðingurinn Puni
komst með tilraunum að raun um, að
imyndunin um ákveðnar hreyfingar
veldur likamlegri örvun, sem likist
þvi, þegar áhorfendur að hnefaleika-
keppni hrifast af keppninni og kreppa
hnefa ósjálfrátt.
t timaritinu „Leistungssport” var
sagt frá tilraun með grindahlaup.
tþróttanemar æfðu i tvær vikur i tiu
skipti, tiu minútur i hvert sinn, grinda-
hlaup - með huganum. Þessi „óvirka”
þjálfun bætti tima þeirra að meðaltali
um 0,57 sekúndur, sem var tvöíalt
meiri framför en hjá öðrum hópi, sem
æfði meö venjulegum aðferðum.
Meirihiuti þjáifunar i raflosti.
Sovézki fimleikameistarinn Michail
Woronin beið hins vegar tjón
af. Sovétmenn minntust þess, að
vöðvar geimfara þeirra rýrnuðu ekki
þrátt fyrir langdvöl i þyngdarleysi,
vegna rafmagnslosts, sem geimfarar
fengu. Dr. Jakow Koz, kennari i
sálfræði i likamsræktarstofnun Mosk-
vu, gerði vél, sem gaf iþróttamönnum
vægt raflost til að styrkja vöðva
þeirra. Woronin og aðrir sovézkir
fimleikamenn reyndu þetta fyrir
heimsmeistarakeppni. Heims-
meistarinn missti að visu titil sinn, og
sovézka sveitin beið Oo*^u. tj. ír
Japönum, en Rússar héldu nýjung
sinni.
Vestur-þýzki þjálfunarfræðingurinn
Toni Nett sagði frá þjálfun lyft-