Úrval - 01.09.1972, Blaðsíða 60

58
ÚRVAL
plánetan Mars nálgaöist stjörnumynd-
ina Skorpion meö eiturklóna. Þegar
stjörnumerkiö Fiskurinn bar daufa
birtu, var þaö fyrir lélegum afla-
brögöum. Var þá spáö fárviöri og
flóöum, eöa miklum þurrkum . Hættu-
leg dýr svo sem ljón, hlébaröi og villi-
svfn, komu oft fyrir I forsögnum þess-
ara einkennilegu stjörnuspámanna.-
Þá réöu þeir drauma er þóttu merki-
legir, einkum konungsins. En mesta
athygli vöktu jafnan forspár um striö,
uppreisnir og hungursneyð. Plánet-
unum var stjórnaö af sérstökum
guöum. Hin eirrauöa pláneta Mars
var helguö guöinum Nergal, sem gat
valdiö strlöi, drepsóttum og dauöa.
Jupiter tilheyröi guöinum Marduk,
sem boöaöi heilbrigöi og vellíöan, ef
planetunni var þá ekki ógnaö af ná-
lægri óheilla stjörnu. Gangur stjarn-
anna og afstaöa var nákvæmlega at-
huguö frá hinum miklu steinpýra-
midum sem stjörnuspámennirnir
byggöu á sléttum Mesopotamlu.
Grikkir tóku einnig þátt I stjörnu-
spádómum, en meira af hjátnl en af
trúarþörf. Einkum höföu þeir mikinn
beyg af myrkvum, halastjörnum og
vígahnöttum. Sagt er 'aö hinn frægi
Perikles hafi reynt aö útskýra fyrir
skelfdum hermönnum, þegar sól-
myrkvi varö, hvernig þetta ætti sér
staö af alveg eölilegum ástæðum, meö
þvi aö bregöa kápunni sinni fyrir and-
litiö.
Stjörnuspádómarnir áttu miklu
gengi aö fagna hjá Rómverjum. Hala-
stjarna sú sem kom I ljós eftir moröið
á hinum mikla Cesar, var álitin sönn-
un þess, aö hann hefði veriö viöur-
kenndur meöal stjarnanna sem stjórn-
uðu gangi veraldarinnar. Ágústus
keisari lét birta „Stjörnumát” sitt.
Var það mynd af stjörnuhimninum —
dreifing reikistjarnanna 7 meðal hinna
12 stjörnumynda I dýrahringnum — á
fæöingarstund hans. Sérhver reiki-
stjarna átti ákveöna stjörnuihynd
fyrir bústaö. „Hús,” og þær reiki-
stjörnur sem þá voru I húsi sinu, skiptu
mestu máli um örlög viðkomandi
manns. Mars og Satúrpus spáöu,
þegar svo stóö á, engu gððu, en Jupiter
og Venus voru hamingjustjörnur.
Sólin og máninn áttu aöeins eitt „hús”
hvort, en pláneturnar áttu hins vegar
2 „hús” hver — „nátthús” og „dag-
hús”. Agústus keisari lét móta (slá)
peninga með fæöingarstjörnu sinni —
Steingeitarmerkinu — stjörnunni sem
er upprennandi yfir sjóndeildarhring-
inn, þegar hann sá fyrst dagsins ljós.
. A dögum Tíberíusar keisara höföu
stjörnurnar merkilega mikil áhrif.
Þessi óhamingjusami keisari varö
meö aldrinum bæöi mannfælinn og
tortrygginn. Hann var stööugt aö
spyrja stjörnurnar ráöa. Hann lét
lifláta fjölmarga. Mörgum var hrint
fyrir björg! Tiberius lét einungis
skera hár sitt með nýju tungli. Þaö
jvar reyndar almenn skoöun,
i aö það sem átti aö vaxa varö að eiga
« sitt upphaf meö nýju
tungli — meö vaxandi tungli. Hjóna-
bönd, þ.e. giftingar, fóru yfirleitt fram
meö vaxandi tungli langt fram eftir
öldum. Stjörnuspáfræöin greip á þann
hátt inn i hversdagsllf Rómverja, að
konur báru t.d. armbönd sém skreytt
voru myndum af stjörnuguöunum, og
voru einskonar stjörnuspáfræöileg al-
manök sem hægt var aö fletta upp I.
EfRómverji ætlaöi i feröalag, lét hann
merkingu stjörnumyndarinnar ákveöa
hvenær æskilegt væri aö leggja upp.
Oft reyndust spádómarnir tvlsýnir —
einskonar véfrétt, en þaö styrkti ein-
ungis trúna á þá — þannig er nú mann-
fólkinu fariö! Stjörnuspáfræðin átti