Úrval - 01.09.1972, Blaðsíða 62

60
ÚRVAL
væri viss um jaröneska hamingju og
langt lif. En ekki er allt gull sem glóir.
Um mörg Evrópulönd var dreift
fölsku, (gervi) gulli. A Frakklandi var
(á dögum Karls VII.) geysi mikiö af
fölskum peningum I umferö. Og þegar
komiö var fram á 17. öld, lýsir gull-
geröarmaöur nokkur nákvæmlega,
hvernig hann meö „vizkusteininum”
breytti kvikasilfri I hreint gull eöa
silfur! Margir gullgeröarmenn voru
reyndar staönir aö verki, kæröir fyrir
sviksemi og refsaö.
A rannsóknarstofum slnum höföu
stjörnuspámenn og gullgeröarmenn
ótrúlega fjölda af óskiljanlegumtækj-
um. Þeir fengust við bræöslu efna óg
náöu háum hitastigum viö þá iöju.
Þeir eimdu vökva og lituöu málma o.s.
frv. A þann hátt gerðu þeir mikiö gagn
meö þvi aö útbreiöa þekkingu á efnum
og meöferð á þeim.
Agúst sterki, kóngur Saxlands og
Póflands beygöi skeifur milli handa
sér, og hræddi hermenn meö þvl að
halda þeim meö beinum handleggjum
út frá sér, lék hann þetta fyrir utan
hallarglugga sinn. Hannhafðiá sinum
vegum gullgeröarmann nokkurn
Friedrich Böttger aö nafni (um 1700),
sem af tilviljun, uppgötvaði viö rann-
sóknir slnar postullnið. Vafasamt er
þó aö Böttger eigi fyrsta rétt að þess-
ari uppgötvun I Evrópu.
Um hinn mikla stjörnuspámann
Bonatti gengur eftirfarandi saga:
Aöur en lagt var upp I herferð nokkra
gekk hann upp I turn og leitaöi frétta
hjá stjörnunum. Þegar turnklukkan
sló I fyrsta sinn, tóku stríðsmennirnir
aö herklæöa sig, þegar klukkan sló I
annað sinn, stigu þeir á bak, og viö
þriöja klukkuslagiö riöu þeir út úr
hlaöi. A 15. og 16. öld náöi stjörnuspá-
fræöin mestum vinsældum. Leo páfi
X. stofnaöi prófessorsembætti i
stjörnuspáfræöi við háskóla i Róma-
borg. Hirðskáld I ýmsum löndum
skrifuöu yndisleg kvæöi á latinu um
hina göfugu list stjörnuspámanna.
Hús voru byggö og skreytt meö
st'öi;nuspáfræðilegum kalkmálverkum
ög myndastyttum af stjörnuguöunum.
Wallenstein — hinn mikli herforingi
þrjátlu ára striðsins — lét stjörnuspá-
manninn Kepler, sem frægur var á
sinum tima, segja fyrir um örlög sín,
og ráðfæröi sig jafnan, meöan á strlö-
inu stóö viö stjörnurnar. Maximilian
keisari I. var „Saturnusbarn” og lifði
af þeim sökum I stööugri angist!
Melanchoton, sem var mikill vinur
Lúthers, hélt I Wittenberg fræga fyrir-
lestra um stjörnuspáfræði, og Tyge
Brahe — frægasti stjörnufræðingur
Noröurlanda — sagöi fyrir um örlög
danskra og sæáskra prinsa.
A okkar timum er stjörnuspáfræðin
allt annarrar merkingar, þó aö ennþá
sé margt fólk sem hefir áhuga á að
lesa um örlög sln (horoskop) I viku-
blöðunum.
Til minnis: Allt, sem ég vil muna, skrifa ég hjá mér. Með þvi losna ég viö
að eyða miklum tima til aö muna, hvað það var, sem ég hefði átt að skrifa
hjá mér, og get notað þann tima til að leita að pappirsmiðanum, sem ég
hafði skrifað það á.
Margt fólk ver miklum tima til að undirbúa brúðkaupið en alls engum til
að undirbúa hjónabandið.