Goðasteinn - 01.03.1965, Side 18

ig klæddist hann tízkunni, sem hann gerði annars löngum skimp
að. Minn.ist ég hans ekki í öðrum fötum síðar, þó að svo kunni
verið hafa.
Gvendur hafði jafnan stóra pinkla í strigapokum, sem hann
reiddi undir sér í hnakknum. Eitt sinn sá ég hann viðra inni-
hald poka sinna. Kom þá í ljós fjöldi smápinkla, og var hver
þeirra sívafinn snærum. Mundi engum greið leið að kjarna
þeirra, en Gvendur var mjög þjófhræddur, enda þótt hann stæli
ekki sjálfur.
Gvendur var hinn mesti sælkeri, enda holdugur mjög. Ný-
mjólk þambaði hann stórum, fengi hann ómælt. Hann var stór-
bokki í lund og gerði miklar kröfur um móttökur, þar sem
hann kom. Það sem honum þótti miður vera, lét hann óspart
uppi á öðrum bæjum. Þannig gaf hann til kynna óskir sínar.
Gerði hann og stundum samanburð á bæjum þeim, sem hann
gisti: „Á ríkisheimilinu (sem hann nefndi) fær maður ekki ann-
að en þennan gallsúra blóðmör, en fátæklingurinn (á öðrum bæ,
sem hann nafngreindi), hann skar sauð“.
Gvendur var stórorður, blótaði mikið og var allklæminn. -
Æskuheimili Skærings Sigurðssonar frá Rauðafelli var einn af
bæjum Gvendar. Skæringur minnist þess, að Gvendur týndi tó-
baksbauk sínum. Var hann þá orðinn sjóndapur og gat ekki
fundið hann og bað Skæring að leita bauksins, sem hann fann
að tilvísun Gvendar. Þegar Skæringur kom, segir Gvendur:
„Fannstu djöful? Jæja, taktu þá í nefið úr helvítinu“.
Enda þótt Gvendur kíkir hefði marga galla venjulegra flakk-
ara, var hann búinn miklu andlegu atgerfi, sem flesta þeirra
skorti mjög. Hann hafði frásagnarhæfileika svo frábæran, að
fáir munu hafa kynnzt öðrum eins. Málfar hans var skýrt og
röddin þjál. Ræða hans var ljós og skipuleg. Orðsnilld hans
studdi tilbrigði í raddbeitingu, svipbrigðum og snöggum upp-
hrópunum, eins og „huhh“, eða gómskellum. Gvendi var létt
um mál, hann talaði reiprennandi, af eldmóði og áhuga, en
ætlaði þó áheyrendum þó nægan tíma til að njóta brandaranna.
Ósjaldan setti að honum hlátur, svo að hann kom engu orði
upp. Hlátur þessi var ekki venjulegum hlátri líkur og sást á
16
Goðasteinn