Goðasteinn - 01.03.1965, Síða 38

Goðasteinn - 01.03.1965, Síða 38
feðgatali. Margt bar fyrir augu um daginn, þvt að fjölbreytni gljúfranna er engin takrxiörk sett. Hins vegar er erfitt að lýsa. þessari furðusmíð með orðum, og verð ég að láta nægja að rifja upp fáeinar tölulegar staðreyndir, sem segja þó aðeins hálfa sögu: Gljúfrin eru á fjórða hundrað kílórnetra löng, og af þeim eru um i6o km svæði nú þjóðgarður. Ncrðurbrún gilsins er talsvert hærri en suðurbrúnin, eða um 2600 m á móti 2200 m hæð yfir sjó. Á suðurbarmi gilsins var ég staddur í aðeins meiri hæö en t. d. á Hvannadalshnúki á Öræfajökli. Breidd gilsins að ofan er breytileg, og þar sem ég kom að því, er hún víða 8-10 km. Frá giibrún niður að ánni er dýptin um 1500 m, eða sem svarar til hæðar Heklutinds yfir sjó. Loftslag, jurta- grcður cg dýralíf er afar breytilegt í gijúfrunum, og má finna flest gróðurbelti jarðar og annað eftir því. Frá sjónarmiði jarðfræðinnar er gilið afar merkilegt, því að í berglögum þess má lesa langa kafla í sögu jarðar betur en í nokkurri bók. Út á það svið mun ég samt ekki hætta mér, held- drepa iauslega á helztu kenningar fræðimanna um það, hvernig Miklagil varð til: Fyrir meira en átta milljón árum rann Kolor- adoáin á þessum sömu slóðum, sent þá voru láglendar sléttur. Áðu.r höfðu sléttur þessar legið á mararbotni, og þess vegna finnast víða steingerfingar skelja og annarra sjávardýra í efri lögum Miklagils. Fyrir átta milljón árum var ekkert gil að ánni, heldur bugðaðist hún þarna um sléttuna, straumlítil og hljóðlát milli lágra bakka. En sakir einhverra ókunnra hræringa í jarð- skorpunni, tók sléttan að rísa. Þessi hreyfing landsins upp á við var afar hæg, svo að áin hélt sínum gamla farvegi að mestu. Hinsvegar hamlaði hún gegn hækkuninni og fór að grafa sig niður. Hafði hún þannig í fullu tré við landrisið, og sífellt dýpkaði gilið. Um þessar mundir voru víða hræringar í jörðu. Hófst þá m. a. myndun Klettafjallanna. Þessi þróun stendur yfir enn þann dag í dag, þótt hún láti lítið yfir sér í fljótu bragði. Þar sem áin nú veltur áfram í klettaþröngum í iðrum gilsins, hef- ur hún grafið sig niður í dökkleitt forngrýti, sem mun vera eldra en nokkurt annað þekkt berglag. 36 Goðasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.