Goðasteinn - 01.06.1977, Síða 35

Guðmundur: ,,Uppspretta þessi er kölluð ,,Kerauga“, en ólíklega er
bæjarnafnið af því dregið, þó svo hafi oft orðið í framburði“. Um þetta
munu þó skiptar skoðanir. -
Guðmundur telur, að á Keraugastöðum (eða Kýrauga-) hafi verið
rekinn stórbúskapur fram eftir öldum. Og biskupar settu þar á 16. öld
þrisvar virðulega dóma. Þar var bænhús fyrrum. Hann segir byggð á
Keraugastöðum hafa lagst niður árið 1707, en' bærinn fluttur skömmu
síðar vestast og yst í land jarðarinnar. Hann hét eftir það Kýraugastaða-
sel og síðar Neðra-Sel (sbr. bréf OE).
Guðmundur segir frá því, að allmikið hafi fallið framan af hellinum
í jarðskjálftunum 1896. - Bæjarstæði hefur verið mjög fagurt á Ker-
augastöðum.
Rit þau, sem Oddur nefnir í bréfinu, fjalla um fornfræði og rúnir.
Hálærða herra Etatsráð.
Jeg má ekkji undanfella, skjildugast að þakka iðar hæstvirta góða
brjef í vor - ódagsett - ásamt því meðfilgjandi kjærkomna minning
ens víðfræga Thorvaldsens, sem mjer var því kjærari, sem jeg hafði
þá æru að gjeta talið hann ættingja minn, enda þótt það væri ei nær
en frá Árna Gjíslasini á Hlíðarenda, er jeg ræð af iðar ágjætu
ættartölu töblum í ”Antiqv. Amer.“ samanbornum við aðrar ættar-
tölur.
Þjcr mælist til í eptirskriftinni að fá vitneskju um hagji mína og
upplísingu, gjet jeg að vísu svarað því í fám orðum, en þó ekkji án
þess að firirverða mig og biðja auðmjúklega forláts, að hafa gjert
iður ómak með brjefaskjiptum, - manni í so hárri stjett og við há-
leitari störf en mín greind nær til í minni lágu stöðu, vil þó á hinu
leitinu fullnægja tilmælum iðar: Undirvísun hef jeg ekkji haft so
mikjið sem til að læra að skrifa, en síður jeg hafi af skólalærdómi
að seigja, hefi mátt frá því firsta berjast við mig sjálfur enda þótt
náttúran til bókiðna hafi verið nóg, og máskje ofmikil í þessari
stöðu minni, því fátæktin hefur orðið að ráða! Sjálfr á jeg að heita
búsitjandi og er nú rúmra 26 ára að aldri.
Viðvíkjandi bókum þeim sem jeg bað, er jeg búin að taka aðra
stefnu: So stendur á að jeg hef nífeingjið að vita þær komi árlega
til Lestrarfjelagsins hjer í síslu og fást til ifirlesturs hjá því firir
lítið, þikji mjer það haganlegra, þar so vildi til þjer voruð ei búnir
að senda þær, en í þeirra stað óska jeg ef þjer vilduð sína mjer þá
Goðasteinn
33