Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 28

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 28
ekki eins og aðrir menn og fellur ekki inn í fjöldann. Hann væri vís til að taka fé fyrir að sýna sig alþýðunni og stuðla þannig að óréttlátri skiptingu auðsins." „Óréttlát skipting, niinn rass," sagði Samúel frændi og formælti sjálfum sér í hljóði. Hvernig hefði hann átt að vita í hvaða flokki læknirinn var? uGefðu krakkanum bara magnýl og þá jafnar hann sig." Læknirinn sendi Samúeli kalt augnaráð en stakk svo höfðinu inn um dyragættina. Hann sá aðeins þrútnar graftarbólur sem stóðu eins og eldfjöll upp úr fitugu höfuðleðrinu. „Heyrðu, vinur," sagði læknirinn strangur við stóra hausinn. 1(Þú ferð ekkert að safna auði. Það er óréttlátt að sumir séu efnaðir og aðrir blásnauðir. Þú vilt ekki hafa dauða fjölda lítilla barna á samviskunni, er það?" ((Ha?" sagði Gússi veiklulega. Læknirinn kom nú auga á andlit Gússa Almars Sveinssonar. Það gægðist út á milli höfuðbelgsins, smátt og friðsamlegt eins og lítil stytta af Jésú í miðri Sahara eyðimörk. Læknirinn var ekki seinn á sér að mistúlka afslappaða andlitsdrættina. 1(Formaðurinn hjálpi mér!" hrópaði hann upp yfir sig í æsingi þegar hann sá að andinn á bak við þessa ásjónu var ófær um að skerða hlut verkafólks. 1(Ég hef aldrei séð jafn ásátta ásjónu! Heyrðu, ertu ekki ásáttur?" Þegar Gússi svaraði ekki togaði læknirinn óþolinmóður í fitugt hár á hausnum til að ná athygli hans. (lHeyrðu, ertu ekki ásáttur?" (1Ööö, ég veit það ekki," svaraði Gússi lágt. (lHann er bara ásáttur!" gargaði læknirinn og hoppaði upp og niður eins og kengúra. (lÁsáttur! Það er bara engin veiki að vera gashaus. Strákurinn er hamingjusamur! Það sést á andlitinu! Hann er ásáttur! Ég verð að rannsaka piltinn svo að ég komist að því af hverju hann er ásáttur. Kannski geta þá allir orðið eins og hann! Allir ásáttir, allir jafnir og allir ánægðir með sitt hlutskipti!" Læknirinn greip hnefafylli af skinninu á höfði Gússa og reyndi gnístandi tönnum að toga hann út unt dyrnar, heirn í rannsóknarstofuna. En hörundið teygðist aðeins. (lSkrattinn er eins og gúmmí!" sagði læknirinn þrútinn í frarnan af áreynslu. 26
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Ársrit Torfhildar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.