Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 56

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Page 56
felst í því aö menn eru að standa vörð um heiður og orðspor þess látna. Þegar Akkilles dregur lík Hektors á eftir vagni sínum um vígvöllinn er hann fyrst og fremst að reyna að ófrægja minn- ingu hans, binda fullan endi á líf Hektors Príamssonar. Rétt er að minnast þess að hjá Hómer kemur fram hugmyndin um Hel, iíf sálar eftir líkamsdauðann, en af lýsingunum í Odysseifskviöu að dæma er það líf ófýsilegt. Glæsilegt framhafdslíf felst fyrst og fremst í orðsporinu. Það er þó ekki þar með sagt að hver og einn eigi það við sjálfan sig hvernig hann hagi lífinu. Menn hafa skyldum að gegna við minningu forfeðranna. Þarna eykst þungi ættarskyldunnar, forfeðurnir búa bæði líkamlega og andlega í niðjunum. Framhaldsfíf þeirra er að einhverju marki komið undir því hvern orðstír afkomendurnir öðlast og öfugt. Niðurlag Niðurstaða Vilhjálms um íslendingasögurnar er á þá leið að í þeim veruleika sem þær lýsa sé siðferðið ekki ennþá afmarkað fyrirbæri heldur séu siðferðisspurningar samofnar félagslegum tengslum og einstökum aðstæðum. Mér hefur virst að það sé nokkur munur á Hómerskviðum í þessu sambandi en þær gefi góða innsýn inn í hvernig slíkt siðferði mótast og fær smátt og smátt staðfestingu í venjum og lögum samfélagsins. í Ilíonskviöu ber lítið á sjálfstæðu siðferði; samskipti byggja á gagnkvæmum viðskiptum, hetjuskapur er skilyrtur af aðstæðum en sprettur af þrá manna eftir eilífu lífi og sterkri ættarskyld. Það nkaup-kaups"-siðferði sem er áberandi í llíonskviöu hefur hins vegar öðlast hærri sess í Odysseifskviöu og kemur það einna skýrast fram í þeirri áherslu sem hvílir á gestrisninni. Út alla kviðuna eru þeir Odysseifur og Telemakkus gestvinir hinna ýmsu manna og kvenna og fram koma skýrar reglur um það hverjar séu skyldur gestgjafans jafnt sem gestsins. í einni lygasögunni sem Odysseifur segir dulbúinn býður konungurinn í Egyptalandi honum til sín þrátt fyrir að hann og menn hans hafi áður farið um akra Egypta rænandi og myrðandi. Ástæðan er sú, segir Odysseifur, að konungurinn... 54
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Ársrit Torfhildar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.