Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Side 96

Ársrit Torfhildar - 01.04.1987, Side 96
maður þarf að ímynda sér, því það er grundvöllur ímyndunar- innar sem hér er lagður) þessa reynslu af vöntuninni sjálfri sem rökréttan undanfara veru og sjálfsvitundar - sjálfrar veru sjálfsvitundarinnar - þá skilur maður að úrkast, og jafnvel enn frekar úrkast sjálfsins, er eina táknmið hennar. Hún á sér ekki aðra táknmynd en bókmenntir. Dulspekileg kristni breytti þessu úrkasti sjálfsins í fullnaðarsönnun fyrir auðmýkt gagnvart Guði.6) Hið ómögulega verður enn sterkara í þessum draumi eftir að konan hefur reynt að samsama sig bæði því góða og illa, og sér að það eru ekki andstæður, heldur tvær hliðar á öðru sjálfi hennar sem líka vinnur gegn barninu; svo algert verður það ómögulega að um leið og konan lamast fyllist hún hryllingi og viðbjóði á göfgaðri mynd sinni. Hún er hvorki sjálfsvitund né viðfang og við þessa sáru reynslu af aðskilnaðinum skynjar hún að til að hún lifi verður hún (barnið) að deyja. í þessum draumi hefur hún reynt án árangurs að finna eitthvað til að samsama sig við. Fyrst guð, þá djöfulinn, síðan sjálfa sig og loks ekkert, enda er eini árangurinn lömun og lausnarorð sem þýðir ekki annað en frelsun til þeirrar harðýðgi sem birtist í draumnum og sem hún þráir frelsun frá. Enn er menningin dregin til ábyrgðar á kúguninni, með því að öflugustu táknmyndir hennar vinna saman að morði barnsins. Konan sjálf, manneskjan, er gerð sek, bæði með því að tákn- myndirnar eru hlutar af sjálfsvitund hennar, þ.e. meðvitund hennar (Guð) og dulvitund (djöfullinn), einsog sést þegar þessi tákn eru leyst upp og afhjúpuð sem hún sjálf, en ekki síður með því að það er enn önnur mynd konunnar sem að lokum drepur barnið. Konan er þannig mörg sjálf í einu, bæði sjálfsprottin einsog barnið, og sköpuð af menningunni, einsog konan sem drepur barnið; og því vandséð að hún sé ekki trú sjálfri sér, þeir hlutar hennar sem krefjast dauða barnsins eru bara fleiri og öflugri. Þótt hún samsami sig að lokum þeim hluta sem drap barnið og öðlist þannig heildstæða sjálfsmynd eitt andartak þá reynist sú mynd blekking ein: konan er og verður klofin. Með öðrum orðum þá lýtur konan í lægra haldi fyrir hinu einsleita 94
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Ársrit Torfhildar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.