Víðförli - 01.05.1951, Qupperneq 17

SKÍRN — UNGBARNASkÍRN 15
skilyrðislausrar hlutdeildar í öllu J)ví. sem hann hefur fyrirbúið
mönnunum í heilagri kirkju sinni.
Mig hefur Ijúfur Lausnarinn
leitt inn í náðar grasgarð sinn,
vakandi svo ég væri hér,
vitni skírnin mín um þaii bvr.
já, „vakandi svo ég væri hér.“ Eg var ekki skírður vegna þes-s
að ég hefði vaknað, heldur til þess að vakna og vaka. Ég var ekki
skírður upp á neina trú, heldur til þess að trúa og vera trúr. Skírn-
in byggist á trúfesti Guðs. En innsigli þeirrar trúfes.ti, sem ég hef
meðtekið, felur í sér spurningu, sem líf mitt svarar: Ertu honum
trúr? „1 skírninni var himininn veittuir þér. Skírnin er bréf þitt
og innsigli upp á það, að hann tilheyri þér. Varðveittu þetta
bréf, að djöfullinn rífi það ekki sundur fyrir þér, þ. e. lifðu
í ótta Drottins.“ „Skírn sína skyldi hver og einn notfæra sér sem
dagleg ígangsföt, sem hann sífellt vill lifa í, svo að hann reynist
í trúnni og beri hennar ávexti, hinn gamli maður dofni og kafni í
honum og hinn nýi maður dafni. Sá, sem lifir í daglegri betrun,
lifir í skírn sinni“ (Lúther).
Ungbarnaskírnin byggist á gildum, biblíulegum rökum. Þess er
brýn þörf, að fræðsla þjóðkirkjunnar um þessi efni verði fastari í
böndum og markvísari en verið hefur um hríð. Ungbarnaskírnin
er sú skírn, sem er í fyllsta samræmi við náðarboðskap Nýja testa-
mentisins. Kirkja, sem vill vera evangelísk, getur ekki gefið hana
upp, án þess að gefa upp sjálfan grunntón þess boðskapar, sem
henni er falinn: Guð leitar, kallar, gefur að fyrrabragði, vort er
að þiggja. Kristur er fyrir oss dáinn og upprisinn án þess að vér
kynnum um það að biðja. Þessi gjöf er oss tileinkuð hverjum og
einum áður en vér kunnum að velja eða hafna. Af Guðs miskunn
erum vér útvaldir honum til eignar frá upphafi ævinnar, gróður-
settir á vínviðinum.