Læknablaðið - 01.07.2024, Blaðsíða 29

L ÆKNABL AÐIÐ 2024/110 373
vægt að skila af sér vönduðum skýrslum
og gera góðar skoðanir. Þær eru gerðar á
lögreglustöðinni,“ lýsir Sveinn.
Erfiðar kringumstæður á heimilum
hafa mætt honum. Jafnvel löngu látið
fólk. „Þetta eru einstæðingar, ömurleg-
heit í sambandi við veikindi, sem blasa
við öllum,“ segir Sveinn.
Fjölbreyttur ferill
Þótt heilbrigðisráðuneytið hafi haldið
lengst í Svein og fram að sjötugu, á hann
fjölbreyttan feril. „Ég var yfirlæknir
nýrrar heilsugæslu í Garðabæ í fimmtán
ár. Líka héraðslæknir Reykjaneshéraðs.
En þessar borgarlæknisvaktir mínar
tók ég aldrei í dagvinnu. Ég gat verið í
annarri vinnu. Þetta voru kvöld, nætur
og helgar.“ Stundum lítið að gera. Stund-
um mikið.
En setti hann sig í ákveðnar stellingar
fyrir vaktina? „Já, en það má öllu venjast.
Maður brynjar sig upp. En ég byrjað á
tíma þegar ekki voru áfallateymi. Ég var
búinn að taka kandídatsár, vera í héraði,
í útlöndum og búinn að sjá margt. Þú
hefur þitt fag til að verja þig. Mjög vont
að taka ekki til sín þessar kringumstæð-
ur, en það venst eins og annað. Svo fer
maður heim að sofa.“
Barnsmissir hefur vakið upp mestu
sorgina innra með honum. „Ef ég kom
þar sem einstæð móðir hafði misst eina
barnið sitt vöggudauða. Ég skynjaði hvað
fyrirvaraleysið gat verið grimmt,“ segir
hann. Nauðungarsviptingar hafi einnig
tekið á. „Sú byrði féll á okkur og hún sat
í manni.“ En hann hafi lært af starfinu.
„Ég held ég hafi kunnað að meta lífið
og börnin. En starf sem þetta setur vídd-
ir sem maður má ekki taka of mikið til
sín.“
Sveinn átti síðustu vaktina sína 11.
desember síðastliðinn, daginn fyrir 75
ára afmælið sitt. Vaktin hefur þróast og
breyst og nú sjá vaktlæknarnir einnig
um læknisþjónustu á Droplaugarstöðum
og Seljahlið. Hann horfir til baka.
„Mér finnst þetta starf hafa gefið mér
innsýn inn í samfélagið og mannfólkið.
Það kom sér vel að hafa þessa vitneskju
inni í ráðuneytinu. Mörg mál hjálpuðu
við ákvarðanatöku og byggðu upp þekk-
ingu. Það voru allir mjög glaðir að hafa
þá þekkingu einnig innanhúss. Þetta
voru ár sem ég hefði ekki viljað sleppa.“
En hver var þróunin í samfélaginu
Sveinn Magnússon á heimili sínu. Stofan þakin bókum. Sumar frá tengdaföður hans, aðrar sem hann og
Kristín konan hans hafa eignast í gegnum árin. Mynd/gag
„Ég held ég hafi kunnað að meta lífið
og börnin. En starf sem þetta setur
víddir sem maður má ekki taka of
mikið til sín.“