Læknablaðið - 01.07.2024, Blaðsíða 46

390 L ÆKNABL AÐIÐ 2024/110

Reynir Tómas Geirsson
Alþjóðleg samvinna á
daginn og kertaljós um kvöld
— Dagur í lífi nokkuð vel erns eftirlaunalæknis
07:45 Vakna eins og flesta daga svona
bara þegar það gerist. Enginn morgun-
fundur kl. 08.00 sem þarf að mæta á.
Súrmjólk með morgunkorni og rúsínum
plús kaffi og brauðsneið, hlusta á útvarp-
ið. Allt rólegt.
09:20 Kominn af stað á bílnum til
að kaupa slökkvitæki sem þarf í íbúð
leigjanda míns. Endurnýjaði leigu-
samninginn um daginn og áttaði mig
á að þetta vantaði ásamt viðbótarreyk-
skynjara til að hafa öryggismálin í lagi.
10:10 Leiðindarigning og rok. Ekki
beint veðrið til að hjóla niður á Kvenna-
deild. Tek strætó, enda erfitt að leggja
bíl við spítalann. Hef fengið að vera á
ágætri skrifstofu í kjallaranum frá því ég
fór á eftirlaun. 78 ára karl er vel geymd-
ur þar niðri. Þau segja á deildinni að ég
sé í dagvistun. En þetta hefur bjargað
mér eftir að ég missti eiginkonuna fyrir
nær sex árum – eftir meira en hálfa öld
af hamingju. Ég hef stað til að fara á yfir
daginn. Hef getað sinnt rannsóknavinnu
og nefndarstörfum fyrir heilbrigðis-
yfirvöld þar sem reynsla og þekking
fyrri ára kemur enn að notum. Klínískri
starfsævi lauk fyrir tíu árum. Sakna ekki
sjúklinganna.
10:30 Lít fyrst á netskeytin. Sé að
starfsmaður landlæknis hringir eftir
klukkustund og sný mér að skilaboðum
frá kollega í Noregi. Ég hef unnið með
honum að yfirlitsgrein um þungunarrof
á Norðurlöndum. Hann átti frumkvæðið
og frumvinnuna, en ég hef lagt sitthvað
til, ekki síst í skrifunum. Greinin er að
fara í gott bandarískt-alþjóðlegt tímarit.
Vinn lokaleiðréttingar í „track changes“
með hliðsjón af ábendingum ritstjórans.
Lærði að höndla svona þegar ég var
sjálfur aðalritstjóri norræna tímaritsins í
mínu fagi. Landlæknisembættið hringir
á tilsettum tíma og ég skýri frá fram-
gangi verkefnis sem þau báðu mig að
vinna.
11:45 Held áfram með greinina og er að
ljúka því þegar svengdin segir til sín kl.
13.00. Ágætt að fá sér hádegismat á Lans-
anum. Elda þá ekki í kvöld.
13:20 Klára greinina, skrifa kollegan-
um í Ósló og sendi allt til hans. Vonandi
verður hún endanlega samþykkt til
birtingar eftir „minor changes“. Undirbý
með símtali og netskeyti komu klúbbs
lækna frá Bretlandi í næstu viku. Að-
stoða íslenskan kollega í undirbúningn-
um. Hann fluttist til Skotlands fyrir
löngu og er virkur meðlimur í klúbbn-
um. Tvö netskeyti í viðbót, meðal annars
vegna rannsóknaverkefnis.
14:20 Tek skutluna inn í Fossvog.
Spjalla við gamlan nemanda sem er mér
samferða í bílnum. Undirbý mig fyrir
fund um mál sem varðar sérnám og sest
í Blásali á 7. hæð.
15:00 Ég hef verið formaður svonefndr-
ar mats- og hæfisnefndar í átta ár og sú
reynsla nýtist nú á klukkustundar góð-
um fundi til að finna lausn á ákveðnu
vandamáli. Lausnin finnst.
D A G U R Í L Í F I L Æ K N I S
Reynir Tómas Geirsson stundar vísindin og
heldur í tengslin þótt klínískri starfsævi hafi lokið
fyrir áratug. Dagurinn er þéttskipaður.
Mynd/gag
16:05 Geng úr Fossvognum heim í Safa-
mýri í úðarigningu. Fær mér kaffisopa.
Gott að slaka á. Læknablaðið er komið. Lít
í það og sé pistilinn „Dagur í lífi …“
Get ég ekki skrifað um minn dag?
17:15 Fer til bróður míns. Hann var
að taka til í geymslu þriðja bróðurins
sem er kominn á hjúkrunarheimili. Við
ræðum málið. Bjarga 101 árs gömlu
guðfræðikveri sem pabbi fékk sem barn
og merkti sér. Mágkonan býður mér að
borða með þeim og ég þigg það með
þökkum.
19:00 Kominn heim og slaka bara á. Les
bók um Tyrkjaránið, enda nýkominn úr
ferð til Marokkó þar sem sögulegur bær
frá þeim tíma var meðal annars heim-
sóttur. Skip ránsmannanna í Grinda-
vík og við Bessastaði kom þarna að
heimahöfn með fanga sína og góss eftir
mánaðarferð frá Íslandi sumarið 1627.
21:30 Skrepp niður á Kvennadeild til að
ná í gagnamöppur mats- og hæfisnefnd-
ar sem ég ætla að skila til nýs formanns í
heilbrigðisráðuneytinu á morgun ásamt
USB-kubbi með öllum gögnum nefndar-
innar. Nú má leggja alveg við dyr
Kvennadeildar. Allt sett í skottið.
22:30 Kveiki á kertum eins og ég hef
gert öll kvöld þegar ég er heima, í nær
sex ár. Það þarf ekki fleiri ljós í stofunni.
Sakna hennar alla daga. En er um leið
þakklátur fyrir allt sem lífið hefur gefið
mér.