Börn og menning - 2024, Blaðsíða 22

20
b&m
Kannski vilja ekki mörg á markaðnum vera eins og
mús?) Og þau eru sannarlega mörg stödd á mark-
aðnum –  „venjulegt“ fólk að gera venjulega hluti,
dýr að gera óvenjulega og mannlega hluti (mörgæs
með svarta skjalatösku) og í ofanálag birtast þarna
margar frægar sögupersónur úr teiknimyndasögum
síðustu áratuga; sumar blasa við, til dæmis skeggj-
aður Tinni með vin sinn Tobba og félagarnir Ash
Ketchum og Peekachoo úr Pokémon, en aðrar eru
faldar vel í bakgrunninum, eins og Guffi með bagu-
ette undir hendinni.
Köttur er vel skilgreindur „vondikall“ sögunnar og
hann er svo mikill vondikall að lesandinn veit strax
að hann mun aldrei eiga séns í hetjur sögunnar, þá
Mús og Kisa. Ef grannt er skoðað er Köttur líka
alltaf skammt undan, í felum nánast á hverri einustu
blaðsíðu, og því er örugglega gaman að lesa þessa
bók með börnum í yngri kantinum sem hafa unun
af því að þjálfa athyglisgáfuna.
Þýðingin flæðir í heildina vel, en þó stungu nokkur
atriði í augu. Eitt dæmi er upphafssetningin „Mús
sat úti í garði og prjónaði húfur.“ Á myndinni er
Mús staddur í almenningsgarði og mín máltilfinning
segir að orðalagið „úti í garði“ eigi við þegar maður
er staddur í garði sem tilheyrir íbúðarhúsnæði …
ekki í almenningsgarði á borð við t.d. Hljómskála-
garð. Þegar Mús og Kisi taka til við að smíða sér
hús byrja þeir einnig „að saga og hamra … “ og þar
hefði líklega farið betur á því að nota orðið „negla“.
Þetta eru ekki einu dæmin, og ekkert dæmanna er