Freyja - 01.12.1904, Blaðsíða 10
122.
FREYJA
VII. 5
Því bróöernis-bönd okkar sögu
hann bundu viö gervalla þjóö,
og tungumál vóru’ honum tengdir,
og táknuöu samerfða-blóö,
þaö œttarmark var honum auð-þekkt
á allt sem hans kynflokkur dróg—
svo grynnti’ ’ann þann fjörð milli frænda
sem fávísi’ og þjóðhroki gróf.
Hann mat ekki miljónir einar—
hann miðaði auölegð hjá þjóð
við landeign í hugsjóna-heimi
og hlut-tak í íþrótta-sjóð,
og var um þann œttingjann annast
sem yzt hafði’ og fjarlægast þrengst,
en viðhaldið sálarlffs-sumri
um sólhvörfin döprust og lengst.
Þó enn ríki harðbýli’ í heimi
og hlutfallið á því sé byggt:
Sé brynja’ undir veizlu-stakk vorum
er vina-boð allstaðar tryggt!
Samt vakna þær framtíöar-vonir
er vinirnir minnast á hann:
Að penninn hjá sanngirni sætti
um sök þá er illskiftnin vann.
Og þökk sé þeim öðling, og ástvin
vors afskifta, vanrœkta lands.
Ver nýárs-ósk, ljóð mitt, til lukku
til lífs-starfsins kærasta hans!
Hvert nýár úr gröf sinni gefur
hann gjafir, jafn mildur sem frjáls,
sig hópa’ um hann vestrœnir hugir
og hljómar ins íslenzka máls.
St. G. Stephánsson.
i»(dG)*\