Freyja - 01.12.1904, Page 25

TIL BYLTINGA-SKÁLDS
t>á átt ekki’ án leyfis anda,
þú átt ekki’ aö lifa sem frjáls,
eða verk þinna vinnandi handa
skal veröa þér sjálfum til táls.
Þú veikur, sem reyrinn, er vindur
í vo-byljum fletur við grund,
ert sjúkur, á sálunni blindur,
með siðspillta, hvikula lund.
Svo dæmir þig hatrið og hrokinn
og heimskan og almennings trú,
svo hyggur þig peysan og pokinn,
þau prest-getnu umrennings-hjú.
En legg ekki eyrað við umli,
sem einangra vill þig og hrjá,
og krossmark að þvcettingsins kumli
þú kveða skált tímanum frá.
Þú átt ekki’ að yrkja né syngja,
það eru in nýjustu boð,
sem bölvunar byrðarnar þyngja
og brjóta skal hugléttis-stoð,
Þú átt ekki, mátt ekki unna
í óð þínum degi og sól,—
þig skal þyrsta við þornaða brunna,
þú skalt þreytast við einangurs-ról.
Þú sleizt ekki buxum á bekkjum
í bandingjaskólanum þeim,
sem öllu vill halda í hlekkjum
í húsfylli’ af rotnunar-keim.