Freyja - 01.12.1904, Page 47

VII. 5.
FRE^JA
143
þaö seinna. ‘‘ ,,Þá segir þstta æfinlega, mamma mín. “ ,,Kann-
ske ég geri það 4 morgun ef ég verð frískari. “ ,,Ó, gerSuþaS núna,
ég skal veifa aS þér töfrasprotanum mínum svo þó gjörir þaS. “
,.Ég verð aS hlýða jólaandanum mínum. Seztu þá hjá mér,
góSa mín. “ Maisie hagrœddi nú móSursinni, sem bezt hún gat.
,,Nú líSur þér betur, og byriaSu, “ sagSi barniS og settist eins og
henni var boSiS. ,,Jœja, ég var lítil þegar ég kynntist hr. Rich-
ardson og hann var œfinlega góSur viS mig, “ byrjaSi móðirin.
,,Varstu á mínum aldri?“ ,,Já, yngri og eldri og þangaS til
éggiftist.1* ,, Vildi hann ekki aS þú giftist?“ ,,Nei, ekki föSur
þínum, “ ,,Og hví ekki honum?“ ,,Af því aS hann var fátœkur
leikari. “ ,, Er þá fátœktin svo óttaleg?“ ,,Já, barnið mitt. “
, ,Hví vildir þú þá giftast honum?“ ,,Ég elskaöi hann. “ ,,Eins
mikiS og ég elska þig?“ ,,Meira, barn! “ ,,Eins og þú elskar
mig?“ Hún hikaSi viö, það var svo ólíku saman aS jafna. ,,Ég
elskaSi harin svo mikið aS ég óttaSist fátœktina ekki vegna mín
heldur vegna hans og þín eftir aS þú fœddist. “ ,,Varstu ósköp
fáfœk?“ ,,Éghefi verið fátækari síSan. “ ,,En viS erum aS verða
ríkar síSan ég komst í leikflokkinn, og þetta hús er æSi rnikiS betra
en það sem viS höfSum áSur. “ ,,Já, þú hefir hjálpaS mikið, góSa
mín. “ ,,Og þaS er allt þár aS þakka, því þú kenndir mér. “ ,,Þú
hefir leikgáfu föSur þíns “ ,,Var hann mikill leikari?“ Hann
hefSi orSiS þaS hefði hann ekki misst heilsuna svo snemma og svo
-svo—- þú varst þá svo lítil. “ Hér þagnaði ekkjan, og Maisie laut
yfir hana og kyssti hana. ,,Ég man hvaö mikið þú vannst þangaS
til ég komst í leikflokkinn “ ,,ÞaS var hr Somerville aS þakka,
hann er hjálpsamur og góSur maður. “ ,,ÞaS var heppilegt að þú
skyldir hitta hann, móSir mín. “ ,,ÞaS var heppilegt hvaS honum
líkaði vel við þig, hann er líka svo góður maSur “ ,,Hann segir
að ég verSi góS leikkona meS tímanum “
,,MóSirin andvarpaSi: ,,Ég vildi heldur aS þú yrSir eitthvaS
annað-“ ,,ÞaS er ekki syndsamlegt aS vera leikkona, eSa er það,
mó5ir?“ , ,Nei, en leikona getur svo hœglega orðiS annað en móS-
urhjartað œskir-1 ‘ ,,BaSstu hr- Richardson nokkurntíma að hjálpa
þér?“ ,,Einusinni- Ég vildi helzt tala sem minnst um það.“
,,Og hann neitaði?“ sagði barnið undrandi.