Freyja - 01.01.1906, Blaðsíða 2

150
FREYJA
VIII. 6.
og hafmey fékk í hörpu breytt,
sem hugljúf tónvöld á.
Og Þráin sama bœröi brjóst,
er bros sér lék um kinn,
ogfegurö alla’ er átti Rán
hún erföi’ í búning sinn.
Sem þúsund geisla glóbjart hár
meö gullnum tárum skreytt
í lokkum hrundi’ um hvítan arm
í hörpustrengi breytt.
Og upp frá því um alla jörö
þaö ávalt heyröu menn,
að sérhver tónn í hörpu hreim
á hryggð og gleði, í senn.
SlG. JÚL. JÖHANNESSON.
Bezta ráðið. ]
Lífs þó hliðin ei þér að
ávalt snúi’ hin bjarta, ;
versta íáðið veit ég það
að víla, sýta og kvarta. t
Hjartagæðin hein.sins mér
hef ég aidrei kosið,
veit ég háð í hug ’ann ber
en hjartað, það er frosið. J
Er hann fús að aumka þig
í því finnur gaman,
en glottir svo og grettir sig
og gleymir öllu saman.
ltfeðið bezta reyndist mér
römmu lífs í gjálfri:
Treystu guðí og treystu þör
takmarkalaust sjálfri. — Gekíjitu