Freyja - 01.01.1906, Blaðsíða 7

VIII. 6.
FREYJA
135
frelsið lífsins fsprahvel
fcgrar lífið, mýkir hel.“
Þetta crindi sýnir það hversu mikils liíif. metnr frclsið, og þetta er-
indier líka svo vel gjört, að ekkert af vorum helztu skáldum þyifti að
bera kintiroð.i fyrir að eiga nafn sitt undi? því.
,,Hvern ranglætisfjötiir, sem fortíðin batt
á framtíðin aftur að leysa,
hvern veikan seni Ö v i t og o f b e 1 d i liratt
á á s t i n og v i t i ð að reisa,
Er nokkur sannleikur auðsærri en sí, að glappaskot mannkynsin;
eiga flest rót sína að rek.ja til ó v i t s heimsku) og o f b e 1 d i s? Er þ ið
ckki f á v i z ka n sem gjört heíi fjöidaun meðal a'lra þjóða að þrælum?
cger það ekki ofbe Id ið seni hefir notað sér þetta ó v i t til þess að
troðá á fjöidanumf I>að er andlega v.inheill maður sent ekki fagnar yfir
þeiin skoð unum sem þetía erindi flytur. Þeim skoðunum, að framtíðin
eigi í skauti sér það.allslteknandi lýf sem harðstjórnar sporin hverfi fyr-
ir, að ástin og inannvitið takist í hendur tii þess að leysa fjötrana og
iækna sárin. Eg vikli óska að allir Isiendingar viidu læra þettaerindi
og glæða hjá sér þær heilbrigðu skoðariir og fögru kct.ningar sem það
fiytur.
,,Ef kostar það hræsni að komast af
að k a u p a tivað náttúran ölluni g a f
sneð tvöfeldnisbrosi og bl.jfgum svfrum
með biikandi lýgi á luæsuis vörum,
b ve gjörsnauður er ég þá glöggt ég skil,
því gjaldiinðil hefi ég engan til,“
Sterkasta einkenni Sígfúsar er hieir.skilnin. íTai n vegir það liverju
oiði sannara að hann er ekki auðagur að þeim gjaldeyri f=ein hræsni
initir, og>ví ber þ5 ekki að neit.i að li'iner vara sem víðast er gjald-
gcng.
Hið sama kemur fram í vísunni ..llcilræði.1*
,,Ef að viltu verða stór iðiigicga koma í kör,
verðurðu að lí.tast trúa, cgi-jassa þá st 111 Ijúga.”
Þessi vísa er því líkost sem hún 1 éfði komið fií jcnna Stgr. Thor~
steinssonar, ekki það að liún sé stæld, héldur or hún tirdlega !ík þeirii
hlið & ljóðum Steingríms er einna :nest eiukennir iiann. K'teðið ,,Sæ-
inundur Steinson," sýnir viðkvæmni og góðartilflnningar Sigfúsar,euda
er það kvæði vel ort. Þar er þetta;