Freyja - 01.01.1906, Blaðsíða 34

162
FREYJA
VIII. 6.
manni. Mænirinn hefir verið gjörðar aí grískum listamönnum og
þar eru myndir af Júpiter og félögum hans, er virSast hlusta hrifnir
á speki guSsins. Veggirnir eru skreyttir af egyptzkum lista-
mönnum og alþaktir myndum helgra dýia og blóma svo sem krók-
ódíla, katta, kúa og hunda, lauk og lotusblóma m. fl. Þar eru og
myndir er sýna giftingu Osires og Isis. Á hápallinum innst í saln-
um er legubekkur fóSraðurmeS dýrmætum vefnaSi en fyrir framan
hann stendur lítiS borS og á því silfur myndastytta af Mínervu vís-
dómsgySjunni, er Hypatía þjónaöi og dýrkaSi fram yfir allt annaS
í heiminum. Bak viS borSiS situr hinn mesti heimspekingur sinn-
ar tíSar, mærin Hypatía klædd skósíSri hvítri kápu sem er knýtt
aShálsi hennar og mitti meS perlubandi en á höfSinu hefir hún
kransinn sem Athenuborgar háskólinn sœmdi hana meS. Lágur á-
nœgjuhreimur fer um salinn þegar hún stendur upp, svo verSur allt
kyrt og hljótt, og ekkert heyrist nerna hin hljóm þýSa silfurskæra
rödd Hypatíu, se:n ými^t rísandi eSa fallandi berst um salinn og
fjötrar tilheyrendur hennar. Salurinn er þétt skipaSur fólki af öll-
um stigum sem veitir henni eins óskift athygli eins og þaS hefSi
veitt guSunum hefSu þeir flutt erindi sitt fyrir mannanna börnum.
Hún talaSi á grísku—tungumáli fegurSarinnar og listanna fornu.
En þetta er í síSasta sinni sem rödd hennar hljómar í háskólasaln-
um, ísíSastasinni sem lýSurinn ssr hana og heyrir. Á morgun
mun þögn dauSans hvíla yfir þessum staS. Á morgun verSur Mín-
erva barnlaus. Þegar tilheyrendur Hypatíu kvöddu hana þetta
kvöld, datt engum þeirra í hug aS fáum klukkustundum seinna
yrSu þeir móSurlausir eins og Mínerva var barnlaus.
Þegar Hypatía næsta morgun ók heiman frá sér áleiSis til há-
skólans réSust fimm hundruö svartklæddir munkará hana—munk-
ar úr hellum og holum hinnar egypsku eyöimerkur, grimmir og
blóöþyrstir eins og hungraöir úlfar. Þeirdrógu hana út úr kerrunni
og inn í nœstu kyrkju. Sumir sagnaritarar segja aS þeir hafi þar
gjört henni þann kost á lífi hennar aö hún kyssti krossinn, tryöi á
Krist og gengi í klaustur. Hvort sem þaS atriöi er satt eöa ekki
er hitt víst, aS muokarnir undir forustu Péturs nokkurs vinar og
æösta ráös Cýrusar erkibyskups rifu hana úr öllum fötum og skófu