Freyja - 01.01.1906, Blaðsíða 44
172
FREYJA
VIII. 6.
Ef þ:ð hafið eittlivert venjulegt kvennfélag, þi getið þ:ð gengið inn
í okkar félag þannig, að ég beri ykkur upp í okkar félagsdeild,
Hér er inikil og hlý samhygð me3 íslandi, 0g við erum stoltar af
því, sem vöggu sögu vorrar.
Með hjartanlegri kveðju.
c Yðar unnandi
Jóhanna Munter.
*
*
Þetta bréf hefi ég leyft mér að setja orðrétt í blaðið, þótt það sé að
eins prfvatbréf, til þess að fsienzkar konursjái sjálfarog finni vinsemd
og hlýjan vinarhug þessarar dönsku merkiskonu til'okkar hér heima, og
sérstaklega tii þess, að þær sjái hvernig hún hefir hugsað sér hluttöku-
okkar í allsherjar kor-r.ingarréttaríélaginu. Hún vi’.l, eins og áður hefir
verið lagt til í Kvbl. allra helztað við göngum í það undir okkar eigin
nafni. Þá verðum við að boiga árlega 20 krónur, en höfúm þálíka^—3
fulltrúa á aðalfundum með atkvæðisrétti.
Ef við ekki viljum það, og viljum heldur spara okkur aurana. þá
getum við gengið inn í dönsku deildina, eins og eitt af þeirra félögum,
og þó með sérstökum fulltrúa.
Mér finnst nú bezt að bíða með að ganga inn í félagið algerlega fyr
en eftir fundinn í Lundúnum í vor. En þó ættu kvennfélögin hér endi-
lega að slá sér saman og velja sör fujltrúa til að mæta á fundinum fyrir
ísland, með umboði til að ráða þessu máli til lykta fyrir íslands hönd,
á annanhvorn veginn. En þetta verður að gerast sem allra fyrst að
unnt er,
Fyrir því skora ég alvarlega á öll kvenníélög hör á landi og allar
þær konur, sem nokkuð hugsa um þetta mál, að halda fuiidi með sér um
þetta hið allra fyrsta og láta mig svo vita, hverju ég skal svara frú
Munter fyrir liönd íslenzkra kvenna. Eg vona, að svarið verði okkur
öílum' til söma.
I annan stað vil ég minna íslenzkar konurá það, að þær verca að
geyma vel og nota vi-l þessi réttindi sem þær hafa fengið. Við
cruin allar skyldar til að nota þau og við ættum að gera það með gleði.
Nú verðum við að fara að koma konum inn í sveitarstjórnir og alls stað-
ar þarað, sem þær hafa leyfi til. Við megum ekki lúta þá skömm spyrj-
ast um okkur, að við hvorki viljum eiga borgaraleg réttindi, eða nota
þau. Eg öfunda engan af að standa frammi fyrir hámenntuðum útlend-
um konum og skýra frá hvernig við notum þessi réttindi, se:n flestar