Freyja - 01.01.1906, Blaðsíða 11

VIII. 6
FREYJA
XXIV KAPITULI.
139
Löngu áöur en hér var komiö sögunni var Imelda orðin viss
um aö þær systur, Edith og Hilda heföu líkar skoðanir og Wilbur
bróöir þeirra. Og þegar þær \ oru allar saman rœddu þœr einatt
um ástir og hjúskaparmál. Og einusinni er þœr höföu rætt þetta
all-lengi og Cora hlustaði orðlaus og undrandi á þær, kraup Hilda
fyrir fram.an hana, horföi brosandi á hana og sagði.
„Plinhverntíma þegar við verðum ríkar byggjum við okkur
yndislegt heimili á einhverjum afskekkturn yndislegum stað. Þarrg-
að skulu ástvinir okkar koma sem vinir og jafningjar—aldrei sem
herrar, því þar stjórnutn viö, það verður konungsríkið okkar, þar
verðum við drottningar en þeir vinir og félagsbræður. Verður það
ekki dýrðlegt?“
Lífsreynzla Coru hjálpaði henni til að skilja það sem henni
hefði annars verið óskiljanlegt. Hún hlustaði með athygli á lýs_
inguna á hinu tilvonandi ,,Heimili Hildu“ og þessi orö, ,,þegar
við veröum ríkar, “ hljómaði stöðugt í eyrum hennar. Loks spurði
hún hvað þœr væru margar í félagi þessu.
,,Fjórar að þér meðtaldri, svo á Wilbur bróðir heitmey eins
góða og hún ertignarleg og fögur,sem viö höfum ástœðu til að telja
með, hún heitir Margrét Leland, “ sagði Hilda.
,, Margrét Leland, “ endurtók Cora og leit spyrjandi á Imeldu.
,,Já, Margrét sem vann í búðinni með okkur, hún hefir síðan
verið bezta vinkona mín og henni á ég að þakka skoðanir mínar, “
svaraði Imelda.
, ,Svo er frú Leland,móðir Margrétar því án hennar getum við
ekki verið eftir því sem ég heyri af henni látið. Munið þið eftir
fleirum?“ spurði Hilda, og hristi lokkana frá glaðlega andlitinu,
því enn þá var þetta h e i m i 1 i hennar jað eins drauma og vona-
land unglingshjartans.
,,Ég býst við að okkur sé óhœtt að telja Alicu Westcot, það
gjörir sjö, og fleiri verða ef til vill komnar í hópinn um það húsið
er byggt, “ sagði Imelda brosandi.
,,En hvað marga pilta þekkið þið sem mundu vilja ganga í